تحول و بازنگری جایگاه شیمی سبز در برنامه ریزی آموزشی مدارس ایران با هدف گسترش توسعه پایدار

آموزش و پرورش اولین عامل موثر در توسعه ی پایدار است و هدف اصلی آموزش و پرورش در گسترش توسعه ی پایدار تغییر رفتار یا نگرش دانش آموزان به عنوان نسل بعد پیشرو در جهت ایفای مسئولیت های زندگی در زمین می باشد. این پژوهش ، پیشنهادات و طرح اجرایی در رابطه با ورود رسمی شیمی سبز۱ یا شیمی پایدار۲ به برنامه ریزی درسی در تمام سطوح تحصیلی قیل از ورود به دانشگاه و نیز معیارهای اجرایی در مدارس جهت یکپارچه سازی نظام آموزشی سبز در کلیه ی مدارس ایران ارائه می نماید. ماحصل اجرای چنین طرح هایی ، گسترش توسعه ی پایدار، افزایش کیفیت نظام آموزشی ایران، تربیت شهروندانی مسئول و آگاه، ایجاد انگیزه ی پژوهش در دانش آموزان و معلمان در حوزه ی شیمی سبز، فرهنگ سازی در حیطه ی حفاظت از محیط زیست و منابع طبیعی از اولین مقاطع تحصیلی ، تصحیح الگوی مصرف انرژی و آب، کاهش تولید زباله و افزایش ایمنی در جامعه می باشد. بدین وسیله حمایت و پشتیبانی از اجرای طرح های مرتیط با آموزش شیمی سبز و توسعه ی پایدار در مدارس از جانب نهادهای عمومی از قبیل یونسکو بر طبق ”برنامه عمل جهانی در زمینه آموزش برای توسعه پایدار” پیشنهاد می گردد. بنابراین با استفاده از یک مدل مردمی متشکل از رهبران جامعه ، مدیران و معلمان مدرسه ، دانش آموزان و والدین ، برنامه ی آموزشی کل نگر جهت یاددهی و یادگیری علوم سبز و ورود آن به سیستم آموزشی ملی در جهت فراگیر شدن آموزش ها در سطوح محلی و کلی جامعه و در نهایت تغییر الگوی رفتاری ، گامی مهم و تاثیرگذار در دستیابی به زمینی سالم برداشته شود.