مقایسه عملکرد مواد منعقد کننده پلی آلومینیوم کلراید، پلی فریک سولفات و کلرورفریک در حذف کربن آلی کل از آب (مطالعه موردی تصفیه خانه سوم آب تهران )

زمینه و هدف : با توجه به اهمیت آب آشامیدنی در سلامتی مردم ، تصفیه آن از اهمیت ویژه ایبرخوردار می باشد. یکی از مهمترین روش های حذف مواد آلی از آب ، استفاده از مواد منعقد کننده مناسب می باشد. این مطالعه با هدف بررسی عملکرد منعقد کننده های پلی آلومینیوم کلراید (PAC)، پلی فریک سولفات (PFS) و کلرورفریک (FeCl۳) در حذف کربن آلی کل (TOC) از آب خام تصفیه خانه شماره ۳ آب تهران ، انجام پذیرفت .روش کار: پژوهش حاضر که از نوع تجربی - تحلیلی بوده و با استفاده از دستگاه جارتست صورت گرفت . نمونه های مورد مطالعه ، از آب خام تصفیه خانه شماره ۳ آب تهران در طی تابستان سال ۱۴۰۰ برداشته شد. منعقد کننده های فوق ، با حدود ۶۰ آزمایش جار و با TOC آب خام به طور میانگین معادل ۱۲,۱ (mg/l)، مورد آزمایش قرار گرفتند.یافته ها: نتایج حاصل نشان داد، در مقایسه بین فرآیندهای زلال سازی و صاف سازی تصفیه خانه در حذف TOC ، فرآیند زلال سازی با درصد حذف ۳,۳۰ % نسبت به فرآیند صاف سازی با درصد حذف حدود ۲ % ، از عملکرد مناسب تری در حذف TOC برخوردار می باشد. همچنین بر مبنای نتایج این مطالعه ، ماده PAC از لحاظ میزان حذف TOC، عدم نیاز به ماده تنظیم کننده pH (آهک ) و تولید کمتر لجن ، از مواد منعقد کننده FeCl۳ و PFS موثرتر می باشد.نتیجه گیری : بر اساس این پژوهش ، ماده منعقد کننده PAC را می توان به عنوان یک جایگزین مناسب نسبت به ماده FeCl۳ در تصفیه خانه های آب از نظر بازدهی بهتر در حذف TOC، استفاده نمود.