بررسی فضای سبز شهری و مکانیابی پارکهای جدید شهر همدان

پارکها و فضای سبز در شهرها، علاوه بر فراهم آوردن آرامش خاطر و دورکردن انسان مدرن از اضطراب و مشکلات شهری ، با کاهش الودگی هوا و فراهم آوردن مکانی برای ورزش شهروندان و بازی کودکان، باعث بهبود سلامت عمومی جامعه می گردد. در این تحقیق برانیم که علاوه بر بررسی سرانه فضای سبز درون و برونشهری همدان و نیاز آن برای رسیدن به سرانه های استاندارد، مکانهایی برای ایجاد پارکهای جدید باتوجه به شعاع عملکرد پارکهای موجود و جمعیت محلات پیشنهاد داده تا شاهد توسعه همگون و متوازن پارکها در شهر باشیم . در این تحقیق شعاع عملکرد هر پارک را باتوجه به مساحت آن در نظر گرفته و با استفاده از روش آنالیز بافر متغیر در نرمافزار QGIS به هر پارک نسبت می دهیم . همچنین طیف جمعیت محلات را در نقشه شهر بررسی نموده و با روی هم قراردادن طیف جمعیت شهر و شعاع عملکرد هر پارک در آنالیز بافر، مناطق فاقد پارک را تشخیص داده و باتوجه به وسعت خالی از فضای سبز و همچنین جمعیت آن قسمت ، اولویت ها برای ساخت پارک جدید را پیشنهاد می دهیم . برطبق آمارنامه ، سرانه فضای سبز درونشهری و برونشهری ۸.۹ متر مربع است که نسبتا کم است . بر حسب نتایج حاصله ، پارکهای درونشهری ساخته شده نیز توزیع مناسبی بر اساس نیاز و برنامه ندارد. بنابر این بر اساس سطح پوشش پارکها و تراکم جمعیتی محلات مختلف اولویت بندی زیر برای ساخت پارکهای عمومی جدید تحت تملک شهرداری شامل شهرک ولیعصر (دیزج) با توجه به محدوده بزرگ فاقد پارک مناسب ،کوی وحدت و رضوان، منطقه مجاور کوی مزدقینه و فردوس، منطقه مجاور چشین و محمدیه پیشنهاد می گردد. همچنین با توجه به کمبود سرانه اکولوژیک ۲۷۵ هکتار فضای سبز جدید برای رسیدن به سرانه فضای سبز قانون هوای پاک تا افق ۱۴۰۶ لازم است که برای فراهم نمودن آن، نیاز به احداث سالیانه ۵۵ هکتار پارک برونشهری در ۵ سال است .