سرمایه گذاری کشاورزی ، ظرفیت تولید و بهره وری

این مقاله تفکر اقتصادی فعلی در مورد برخی از جنبه های سرمایه گذاری و بهره وری کشاورزی ، به ویژه در زمینه کشورهای در حال توسعه را ارائه می نماید. در حالی که اهمیت سرمایه فیزیکی مدت هاست به رسمیت شناخته شده است ، تحقیقات اقتصادی تشکیل سرمایه انسانی را به عنوان یک عنصر حیاتی و مولد سرمایه گذاری ، هم به خودی خود و هم به عنوان یک ورودی مکمل برای سرمایه فیزیکی و سایر ورودی ها شناسایی کرده است . سرمایه انسانی ممکن است در نهاده هایی که وارد تولید می شوند جاسازی شود یا ممکن است نحوه استفاده و ترکیب نهاده ها را بهبود بخشد. تحقیقات اقتصادی فعلی همچنین اهمیت در نظر گرفتن پایداری سیستم های تولید کشاورزی را برجسته می کند. اقتصاددانان منابع نیاز به کالیبره کردن تولید کشاورزی را برای اثرات خارجی منفی محیطی و کاهش منابع شناسایی کرده اند تا ارزش واقعی محصول کشاورزی را نشان دهند. نتیجه تفکر اقتصادی کنونی این است که تحلیل سرمایه گذاری در کشاورزی باید فراتر از تشکیل سرمایه فیزیکی باشد. به منظور بررسی ارتباط بین سرمایه گذاری کشاورزی و ظرفیت تولید و بهره وری کشاورزی ، سرمایه گذاری کشاورزی باید شامل تشکیل سرمایه انسانی و تخریب محیط زیست باشد.