پیامدهای یادگیری خدمت محور در مدارس ابتدایی شهر تهران

هدف این پژوهش بررسی پیامدهای یادگیری خدمت محور در مدارس ابتدایی شهر تهران بود. این مطالعه از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا آمیخته بود. در بخش کیفی از میان خبرگان دانشگاهی طبق اصل اشباع نظری ۲۰ نفر با روش نمونه گیری هدفمند و در بخش کمی از میان معلمان دوره ابتدایی شهر تهران در سال تحصیلی ۹۸-۱۳۹۷ (۱۶۰۰ نفر) طبق فرمول کوکران ۳۰۹ نفر با روش نمونه گیری خوشه ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده ها در بخش کیفی از طریق مرور منابع و مصاحبه نیمه ساختاریافته و در بخش کمی از طریق پرسشنامه محقق ساخته (۴۵ گویه) جمع آوری شد. پایایی در بخش کیفی از طریق توافق درون موضوعی و در بخش کمی علاوه بر تایید روایی صوری، محتوایی و سازه، پایایی آن با روش های آلفای کرونباخ و ترکیبی بالای ۹۳/۰ بدست آمد. داده ها در بخش کیفی با روش های تحلیل محتوی و کدگذاری نظری و باز و در بخش کمی با روش تحلیل عاملی اکتشافی در نرم افزار SPSS نسخه ۲۰ تحلیل شدند. در بخش کیفی پس از مرور پیشینه و مصاحبه با خبرگان، شاخص ها شناسایی و سپس پرسشنامه یادگیری خدمت محور طراحی شد. در بخش کمی یافته ها نشان داد که پیامدهای یادگیری خدمت محور دارای سه مولفه فردی (۲۵ شاخص و واریانس تبیین شده ۸۷۹/۲۹)، مدرسه ای یا سازمانی (۹ شاخص و واریانس تبیین شده ۲۷۷/۱۳) و اجتماعی (۱۱ شاخص و واریانس تبیین شده ۹۹۴/۱۲) بود. بنابراین، یادگیری خدمت محور دارای پیامدهای متنوعی برای دانش آموزان به عنوان ارائه دهندگان خدمات به جامعه، برای جامعه به عنوان دریافت کننده خدمات از دانش آموزان و برای معلمان به عنوان تسهیل کننده، سازمان دهنده و هماهنگ کننده یادگیری است.