تحلیل کارکردهای جریان ادبی معاصر قرآن
محل انتشار: دوفصلنامه قرآن و علم، دوره: 16، شماره: 31
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 247
فایل این مقاله در 24 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MIUQU-16-31_001
تاریخ نمایه سازی: 28 اسفند 1401
چکیده مقاله:
یکی از گرایش های تفسیر قرآن کریم، گرایش نواعتزالی مصر یا تفسیر ادبی است که با توجه به تخصص یک مفسر یا علاقه شخصی خود، اساسا به کاوش علوم ادبی در قرآن مانند صرف، نحو، لغت و بلاغت می پردازد و با تکیه بر این علوم ادبی، آیات قرآن را تحلیل کرده و قرآن را تفسیر می کند. تفسیر ادبی، تغییر و تحولات چشمگیری را پشت سر گذاشته و نهایتا در عصر جدید به شکوفایی و تکامل رسیده است. این جریان که با ظهور طه حسین در مصر آغاز گردید، در ادامه توسط امین خولی و شاگرد او بنت الشاطی ادامه یافت و در افکار نصر حامد ابوزید به اوج خود رسید. نخستین هدف این تفاسیر، فهم ادبی خالص قرآن بدون هیچ پیش شرطی است. برای این گرایش تفسیری، عناصر شاخصی از قبیل نگاه سیستماتیک به آیات، عدم ترادف، تقدم قرآن بر قواعد ادبیاتی، عنایت به فرهنگ عصر نزول، مخالفت با تفسیر علمی به معنای خاص و ... ذکر شده است که تا حدود زیادی به تفسیر ادبی هویتی جدید بخشیده است. دراین نوشتار، سعی بر آن است که با مطالعه کتابخانه ای و با روش توصیفی - تحلیلی، کارکرد هر عنصر در تفسیر قرآن کریم، به صورت تفصیلی مورد واکاوی قرار گرفته و بیان گردد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمدعلی رضایی اصفهانی
استاد جامعه المصطفی العالمیه، قم، ایران
محمدصادق اردلان
دانشجوی مدرسی معارف اسلامی، گرایش قرآن ومتون اسلامی، دانشگاه معارف اسلامی، قم، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :