اعتبار سنجی روایات مشتمل بر دعا از دیدگاه علما
محل انتشار: فصلنامه عرفان اسلامی، دوره: 19، شماره: 75
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 178
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IAUZ-19-75_017
تاریخ نمایه سازی: 28 اسفند 1401
چکیده مقاله:
رای علما و محدثان در اعتباربخشی به روایات دعایی دوگونه است: عدهای روایات مشتمل بر دعا را همانند هر حدیث دیگر نیازمند بررسی سندی و متنی و بهکارگیری قواعد فقه الحدیثی میدانند؛ از این رو ملاکهایی جهت ارزیابی صحت و سقم آن ارائهکرده و صراحتا برخی ادعیه را جعلی و یا محرف خواندهاند. دستهای دیگر با استناد به روایات من بلغ، ضعف راوی یا راویان را به دیده اغماض مینگرند و با تساهل از آن میگذرند؛ از این دسته گروهی نیز به تقیید قاعده تسامح پرداختهاند. بر اساس احادیث من بلغ، اگر طریق روایت و انشاء دعا ضعیف و اسناد آن غیرمعتبر باشد، کسی که بر ضعف و سستی سند وقوف داشتهباشد، شایسته است به قصد قربت دعا را قرائتکند نه به قصد ورود و انتساب قطعی آن به ائمه معصومین (علیهم السلام). در این گفتار، اعتبارسنجی روایات مشتمل بر دعا از دیدگاه علما مورد تحلیل و بررسی قرارگرفته و تبیین ایشان درخصوص دعای ماثور و غیرماثور و نیز آراءشان را در رد یا قبول اصل تسامح در اسناد روایات مورد سنجش قرارمیدهد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سیده رقیه شهیدی
دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران.
حیدر حسنلو
استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران. نویسنده مسئول: nastuh۴۹@yahoo.com
محمد حسین صائینی
استادیارگروه علوم قرآن و حدیث، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران.
فرهاد ادریسی
دانشیارگروه علوم قرآن و حدیث، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران.