مورخ شهیر، عارف گمنام شرف الدین علی یزدی در آینه «التوحید من نفس الرحمن»

یکی از عرفای گمنام قرن نهم شرف الدین علی یزدی است که به­واسطه اثر معروف خود، ظفرنامه تا کنون به عنوان مورخی شهیر از وی یاد­شده؛ هرچند کشف آثار و تحقیقات معاصر ابعاد دیگر شخصیت علمی او را هویدا کرده­است لیکن معرفی نسخه خطی تازه­یاب رساله تهلیلیه «التوحید من نفس الرحمن» سبب پیدایی و شناخت وجهه عرفانی این مورخ، ادیب، ریاضی­دان، منجم، لغوی و موسیقی­دان یزدی شده که تا کنون مهجور مانده­است. در این پژوهش ضمن واکاوی زندگی و شخصیت معنوی شرف الدین علی یزدی کوشش­شده­است با بررسی اندیشه­های عرفانی وی در سه مقوله اساسی خداشناسی، هستی­شناسی و انسان­شناسی، منظومه عرفانی این دانشمند تبیین شود. شرف الدین علی یزدی قائل به وحدت ذاتی در ضمن کثرات رتبی است و آفرینش عالم را که صورتی از نفس رحمانی است، نمایشی مترتب بر ظهور اسمای حسنی و بر مدار عشق می داند. قرائن و شواهد تاریخی حکایت از تبعیت وی از شاه نعمت­الله ولی در سلوک داشته و طی طریق در کنار اشتغالات سیاسی و اجتماعی وی بسیار بارز و حائز اهمیت است.