پایش خشکسالی با استفاده از شاخص SPI و آزمون آماری من-کندال در استان فارس

خشکسالی یکی از بلایای طبیعی مرتبط با هواشناسی و هیدرولوژی است که به محض وقوع، گستره جغرافیایی وسیعی را دربر می گیرد و بر پارامترهای محیطی و فعالیت های کشاورزی، پوشش گیاهی، زندگی انسان، حیات وحش و اقتصاد اثر می گذارد. بنابراین هدف از پژوهش حاضر پایش خشک سالی با استفاده از شاخص بارش استاندارد شده (SPI) در سطح استان فارس طی سال های ۱۹۹۹ الی ۲۰۱۹ می باشد. هم چنین به منظور تحلیل خشک سالی در محل ایستگاه های باران سنجی از آزمون من-کندال استفاده شد. نتایج حاصل از این بررسی نشان داد کم ترین مقدار SPI در سال ۲۰۰۷ برابر با ۱/۷۲- و بیش ترین میزان آن در سال ۲۰۰۴ برابر با ۱/۶۴می باشد.هم چنین بررسی نقشه های خشک سالی نشان داد طی سال های ۱۹۹۹ الی ۲۰۱۹ از شمال غرب استان فارس به قسمت های مرکزی و جنوبی شدت خشک سالی افزایش می یابد. هم چنین ۱/۵۳ درصد از منطقه موردمطالعه در طبقه فوق العاده مرطوب، ۴/۶۶ درصد در طبقه خیلی مرطوب، ۹/۵۵ درصد در طبقه نسبتا مرطوب، ۱۸/۴۴ درصد نزدیک به نرمال، ۲۳/۱۳ درصد در طبقه نسبتا خشک، ۶۳/۷۶ درصد در طبقه خشک سالی شدید و ۲/۰۸ درصد در طبقه فوق العاده خشک قرار دارد. به علاوه، روند خشک سالی در ۱۶ ایستگاه باران سنجی افزایشی و در ۱۴ ایستگاه باران سنجی کاهشی می باشد.