معرفی برخی از روش های تغذیه مصنوعی سفره های آب زیرزمینی

ایجاد تاسیسات به منظور افزودن آب به آبخوان و تقویت آب زیرزمینی در مکان های مناسب به عنوان سامانه ی تغذیه مصنوعی در نظر گرفته می شود. تغذیه مصنوعی می تواند نقش مهمی در تقویت و پایداری آب زیرزمینی داشته باشد. در این مقاله به معرفی برخی روش های تغذیه مصنوعی آبخوان ها از جمله روش های پخش آب، حوضچه های تغذیه، تغذیه واداری و سدهای تغذیه پرداخته شد. نتایج مطالعه نشان داد روش پخش سیلاب با هدف کنترل سیلاب، کاهش خسارت در پایین دست و تقویت آب زیرزمینی در اراضی با توپوگرافی یکنواخت و تقریبا مسطح و روش جوی و شیار در مکان های با توپوگرافی نامنظم، قابل اجرا است. هم چنین حوضچه های تغذیه به موازات مسیر جریان با هدف استفاده از حجم بیشتر و افزایش زمان توقف آب برای تغذیه ساخته می شوند. تغذیه واداری به عنوان روش غیرمستقیم تغذیه مصنوعی برای وادار نمودن آب سطحی به تغذیه آبخوان از طریق پمپاژ جهت تصفیه آب استفاده می شود. چاه های تغذیه در هنگامی که آبخوان عمیق و از لایه های غیرقابل نفوذ پوشیده شده باشد یا شرایط برای اجرای سایر روش ها نباشد، می تواند مفید واقع شود. هم چنین سدهای تغذیه از جمله گابیون و بند خاکی که در دسته سدهای کوتاه شمرده می شوند، در تقویت آبخوان موثرند. بنابراین اقدامات آبخیزداری راه حل کلیدی تغذیه و تعادل بخشی منابع آب زیرزمینی است.