شناسایی رابطه مکانی بین کاربری اراضی و پهنه های سیلابی حوضه انتهایی کارون بزرگ

سیل یکی از مهمترین مخاطرات طبیعی تهدید کننده جوامع انسانی می باشد.در این راستا لازم است علاوه بر شناسایی آنی پهنه های سیل زده، پراکنش آن روی نواحی مختلف نیز جهت مدیریت بهینه شناسایی گردند. هدف از پژوهش حاضر شناسایی پهنه های سیل زده دشت کارون بزرگ و پراکنش این پهنه ها روی کاربری های اراضی محدوده مورد مطالعه بود. در این راستا از داده های لندست ۸، متغیر کاربری اراضی و تکنیک یادگیری ماشین CART جهت شناسایی پهنه سیل استفاده شد. نتایج نشان داد بیشترین پراکنش اراضی سیل زده به ترتیب روی Wetlands(باتلاقی)، Marshlands(ماندابی)، Salytland(شوره زار) و Farmland(کشاورزی) با ۵۲/۴۳، ۱۲/۶۲، ۶/۹۴ و ۵/۰۱ درصد بوده است. همچنین مشخص شد بیشتر پهنه های سیلابی برروی کاربری اراضی مربوط به Wetlands با پراکنش در قسمت های شمال غربی و مرکزی منطقه مورد مطالعه و کمترین سطح از پهنه های سیلابی روی Yardang(کلوت)ها که در شمال شرقی و جنوب منطقه مورد مطالعه قراردارند، پراکنش داشتند.