مراقبت مامایی اخلاق مدار: یک مطالعه کیفی

مقدمه :مامایی به عنوان یکی از رشته های علوم پزشکی مدعی تامین، حفظ و ارتقای سلامت زنان در بالاترین سطوح استاندارد و در بحرانی ترین دوران های یک زن است. تلاش های متعددی برای تعریف اخلاق مداری و ابعاد آن صورت گرفته است هر چند تاکنون منجر به تعریفی واحد از آن نشده است. با در نظر گرفتن نقش تعهد حرفه ای در سیستم سلامت و نیز ماهیت مبتنی بر سیستم آن، این مطالعه کیفی به منظور درک ابعاد تعهد حرفه ای از دیدگاه ماماهای ایرانی صورت گرفت .روش کار :این مطالعه، یک مطالعه کیفی است که متعاقب مجموعه ای از مصاحبه های نیمه ساختاریافته با ماماها صورت گرفت. شرکت کنندگان با استفاده از نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند . ۱۳ نفر شامل ۱۰ ماما و ۳ مددجو در این مطالعه شرکت نمودند. به منظور انجام این مطالعه از ماماهای شاغل در عرصه بالینی که دارای یکسال سابقه اشتغال بودند دعوت به شرکت در مطالعه شد. مصاحبه های نیمه ساختار یافته با سوالات باز در فاصله خرداد ماه تا بهمن ماه سال ۱۳۹۶ انجام شد. تجزیه و تحلیل محتوای کیفی به روش قراردادی مورد استفاده قرار گرفت .نتایج :نتایج حاصل از این مطالعه نتیجه مصاحبه و تحلیل آنها تا رسیدن به اشباع اطلاعاتی بود. میانگین سن مشارکت کنندگان ۳۳/۵ بود. در این مطالعه ۴ طبقه برای دو تم اخلاق مداری فضیلت محور (ارزش مداری حرفه ای، تعالی گرایی) و قانون محور در مامایی (کسب رضایت آگاهانه، قانون مداری) شناسایی گردید .نتیجه گیری :اخلاق مداری حرکت افراد را در مسیر مراقبت جهت دهی می نماید. درستکاری، احترام به انسانها و کرامت آنها، توجه به حریم شخصی افراد و احترام به آن، صبوری، رازداری، مراقبت محرمانه، عدالت، توزیع عادلانه منابع محدود، صداقت با بیماران و حذف تبعیض در ارائه مراقبت را از مهم ترین عوامل موثر در اخلاق مداری می باشد .