شیوع اختلال استرس پس از سانحه و تعیین ارتباط آن با استراتژیهای سازگاری در میان سیل زدگان لرستان

مقدمه: اختلال استرس پس از حادثه شایعترین و احتمالا ناتوان کننده ترین اختلال روانی است که پس از حوادث و بلایایطبیعی رخ می دهد. متاسفانه به رغم زلزله و سیل خیز بودن کشور ما، و وقوع پی درپی این حوادث بزرگ، تحقیقات داخلی درباره عوارض روانشناختی آنها و اختلال استرس پس از سانحه بسیار اندک است. هدف از انجام این مطالعه تعیین میزان شیوع PTSD متعاقب سیل و تعیین ارتباط آن با استراتژیهای سازگاری در میان سیل زدگان لرستان بود.مواد و روش: این مطالعه توصیفی- تحلیلی بر روی ۴۷۰ نفر از سیل زدگان لرستان در طی یکسال پس از وقوع سیل انجام شد. روش نمونهگیری به صورت تصادفی ساده بود. ابزارهای پژوهش چک لیست اختلال استرس پس ازحادثه و پرسشنامه استراتژی های سازگاری بود. داده ها با استفاده از آزمونهای تی مستقل و آنالیز واریانس یک طرفه و همبستگی پیرسوندر سطح معنی داری ۵ درصد و بوسیله نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ تجزیه و تحلیل شدندنتایج: شیوع اختلال استرس پس از سانحه در میان سیل زدگان لرستان %۱۲/۸ بود. شیوع PTSD و میانگین نمره کل استراتژیهای سازگاری در جنس زن، افراد بالای ۳۵ سال، تحصیلات کمتر از دیپلم، در افراد متاهل و در افراد با درآمد پایین، بالاتر بود. میانگین نمره استراتژیهای منفعلانه (r=۰.۲۶۷, P<۰.۰۰۱)و .اجتماعی((r=۰.۱۴۸ , P=۰.۰۰۴ و سازگاری کل( r=۰.۱۵۳, (P=۰.۰۰۳ با میانگین نمره اختلال استرس پس از سانحه همبستگی مستقیم و معناداری داشتند.نتیجه گیری: پس از گذشت یکسال از وقوع سیل ، شیوع PTSD در بین بازماندگان زیاد است. با توجه به نقش موثر استفاده از استراتژیهای فعالانه در کاهش علایم PTSD و عدم همبستگی بین این استراتژیها و شیوع PTSD در مطالعه حاضر به منظور پیشگیری از عوارض روانپزشکی در بازماندگان سیل، برنامه غربالگری و آگاه سازی موثر در خصوص ترویج راهبردهای مقابله ای فعال در میان گروه های آسیب پذیر باید تقویت شود.