تاثیر مدلسازی راه پله با شیوه های متفاوت طراحی بر رفتار سازه در ساختمان های بتنی با شکل پذیری متوسط

با توجه به تاثیر مدلسازی های مختلف راه پله در میزان سختی سازه و جابجایی های نسبی طبقات و جابجایی کلی ساختمان، در این تحقیق سعی شده تاثیر روش های مدلسازی مختلف راه پله از قبیل معادل سازی بارگذاری راه پله به صورت بار نقطه ای بر روی ستون ها، استفاده از تیر میان طبقه به همراه مدلسازی دال راه پله و طراحی با استفاده از ستونک های بتنی در رفتار سازه ی یک ساختمان بتنی ۶ طبقه بررسی گردد. با توجه به سختی ناشی اثر مدلسازی راه پله، نتایج تحلیل سازه مورد مطالعه در این تحقیق مانند نامنظمی پیچشی، دوره تناوب، جابجایی و برش پایه تاثیراتی به وجود خواهد آورد که به سازه ای که در حالت اجرا ساخته خواهد شد بیشترین تطابق را خواهد داشت و نتایج نشان دهنده این موارد است که نامنظمی پیچشی در حالت بارگذاری نقطه ای ۳.۸% بیشتر از حالت سازه با ستونک راه پله و حالت سازه با تیرمیان طبقه است در جهت X و ۲.۸% کمتر از حالت سازه با ستونک و ۰.۲۶% بیشتر از حالت تیر میان طبقه در جهت Y است و نسبت دریفت در حالت بارگذاری نقطه ای ۰.۴۸% بیشتر از حالت سازه با ستونک راه پله و ۰.۱۵% بیشتر از حالت سازه با تیرمیان طبقه است در جهت X و در جهت Y تغییر غیرمحسوسی دارد. دوره تناوب بارگذاری نقطه ای ۱.۰۲% از حالت ستونک بتنی در جهت X و ۳.۹۷% در جهت Y بیشتر است و تفاوت قابل اغماضی با حالت تیر میان طبقه دارد.برش پایه بارگذاری نقطه ای نیز به نسبت سازه با ستونک و تیر میان طبقه تفاوت چندانی ندارد.