ارزیابی رفتار مدیریت منابع انسانی سبز و آگاهی زیست محیطی بر رفتارهای سبز با در نظر گرفتن نقش تعدیلگر ارتقاع عملکردی سبز (مطالعه موردی: هتل بزرگ تهران)

با در نظر گرفتن مشکلات زیست محیطی متعددی که صنعت هتلداری با آن مواجه است، فشار زیادی روی این صنعت بوجود اورده، تا با اجرای استراتژی های پایدار همانند مدیریت منابع انسانی سبز به این مشکلات پاسخ دهند. از این رو ارزیابی چگونگی ارتقای عملکرد زیست محیطی مدیریت منابع انسانی سبز امری ضروری است. به همین دلیل این پژوهش رابطه علت و معلولی بین مدیریت منابع انسانی سبز، عملکرد مراقبت از محیط زیست کارکنان، آگاهی زیست محیطی و رهبری خدمتگزار را بررسی می کند. داده ها از افراد شاغل در هتل بزرگ تهران شد. برای انجام تحلیل های روایی و اعتبار نتایج و هم چنین مدلسازی معادله ساختاری از نرم افزار اسمارت پی.ال.اس استفاده شده ات. یافته ها نشان داد که اثرات آگاهی زیست محیطی بر روی مدیریت منابع انسانی سبز با در نظر گرفتن مقش میانجی گری عملکرد مراقبت از محیط زیست کارکنان مبتکرانه مورد تایید بوده است. ولی اثر عملکرد مراقبت از محیط زیست کارکنان مرتبط با وظایف همسو و معنادار نیست. همچنین رهبری خدمتگزار نقش واسطه در رابطه بین مدیریت منابع انسانی سبز و عملکرد مراقبت از محیط زیست کارکنان مرتبط با وظایف ندارد. از این رو این پژوهش با در نظر گرفتن تعاملات اجتماعی، نظریه شناختی اجتماعی و تئوری یادگیری جمعی در خصوص مشارکت های نظری، اقدامات عملی و پیشنهادات مفیدی را برای مدیران و محققان صنعت گردشگری بخصوص هتلداری فراهم کند.