بررسی نقش شیوه های فرزندپروری و سبک های دلبستگی در پیش بینی گرایش به رفتارهای پرخطر در دانش آموزان پسر تحت پوشش کمیته امداد شهر کرمانشاه

امروزه بروز رفتارهای پرخطر در نوجوانان و جوانان به یکی از مهمترین نگرانی های جامعه تبدیل شده است چرا که، رفتارهای پرخطر در نوجوانان می تواند زمینه ساز عوارض و مشکلات متعددی برای آنان، خانواده هایشان و جامعه گردد. از این رو، بررسی عوامل اثرگذار بر آن اهمیت بسزایی دارد. در این پژوهش به بررسی نقش شیوه های فرزندپروری و سبک های دلبستگی در پیش بینی گرایش به رفتارهای پرخطر در دانش آموزان پسر پرداخته شد. این پژوهش از لحاظ هدف جزء پژوهش های کاربردی و از لحاظ اجرا، جزء پژوهش های توصیفی از نوع تحقیقات همبستگی بود. جامعه ی مورد مطالعه ی این پژوهش کلیه دانش آموزان پسر مقطع دبیرستانی تحت پوشش کمیته امداد شهرستان کرمانشاه هستند که در سال ۱۴۰۱-۱۴۰۲ تحت پوشش خدمات این نهاد بودند از این جامعه به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای و با استفاده از حجم جامعه کرجسی و مورگان ۲۵۰ نفر به عنوان نمونه آماری شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های شیوه های فرزند پروری بامریند(۱۹۷۳)، سبک دلبستگی بزرگسالان هازن و شاور(۱۹۸۷) و پرسشنامه رفتارهای پرخطر شجاعی باغینی(۱۳۸۷) استفاده شد. فرضیه های پژوهش با استفاده از روش های آماری تحلیل واریانس یک راهه، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره مورد آزمون قرار گرفتند . نتایج نشان داد که بین بین شیوه-های فرزندپروری و سبک های دلبستگی با رفتارهای پرخطر در دانش آموزان پسر رابطه معنی داری وجود دارد. نتایج همچنین نشان داد شیوه های فرزندپروری و سبک های دلبستگی می توانند گرایش به رفتارهای پرخطر در دانش آموزان پسر را پیش بینی نمایند.