بررسی تحولات اقتصادی سکونتگاه های روستایی پیرامون شهر با رویکرد پیوند شهر و روستا (مطالعه موردی: روستای نوبهار پیرامون شهر گلبهار)

رشد شتابان جمعیت شهرنشین، موجب اتخاذ سیاست ایجاد شهرهای جدید پس از انقلاب شده، و از اهداف اصلی آن، تمرکززدایی کالبدی، اقتصادی و اجتماعی در ناحیه شهری شهرهای بزرگ می باشد؛ مکان یابی شهرهای جدید بیشتر در زمینهای بکر و غیر قابل کشت و بدون هسته اولیه صورت می گیرد؛ به تبع استقرار جمعیت، پیوند و رابطه شهر و روستا شکل گرفته؛ در این میان سکونتگاههای روستایی نزدیک، تحت تاثیر عوامل درونی و بیرونی، در معرض تحولات گوناگون با سرعت بیشتری نسبت به روستاهای با فاصله بیشتر، قرار می گیرند؛ تحقیق حاضر با هدف بررسی تحولات اقتصادی سکونتگاه روستایی نوبهار پیرامون شهر جدید گلبهار انجام گرفته و گردآوری اطلاعات بصورت اسنادی و پیمایشی(مشاهده مستقیم و مصاحبه با مدیران محلی و مردم روستا) و با استفاده از نرم افزارGIS، google earth انجام داده شده است؛ نتایج تحقیق حاکی از آن است که در طی دهه اخیر (۱۴۰۰-۱۳۹۰) مشهودترین تحولات اقتصادی صورت گرفته در روستای نوبهار شامل: رشد جمعیت و مهاجرپذیری؛ تغییر در ساختار اشتغال از فعالیتهای کشاورزی به خدماتی؛ تغییر کاربری اراضی کشاورزی به تجاری و مسکونی می باشد؛ با توجه به پیوند متقابل شهر و روستا و تاثیر گذاری و تاثیرپذیری این دو از یکدیگر، در این تحقیق عوامل اثرگذار بیرونی از دیدگاه مدیران محلی و روستائیان، مورد مطالعه قرار گرفته؛ زیرا تحول در فعالیتهای اقتصادی باعث تحول در نظام سکونتگاهی روستایی نیز می شود؛ به عبارتی تحول در هر بخش از این نظام سکونتگاهی موجب تغییر در سایر بخشها می گردد.