رویکردهای سازگار با محیط زیست برای مدیریت آفات و حفاظت از محیط زیست

استفاده از آفت کش ها افزایش عملکرد، ساده سازی سیستم های کشت و کنار گذاشتن استراتژی های پیچیده تر حفاظت از محصولات را سبب شده است. با این حال، اتکای بیش از حد به کنترل شیمیایی، با آلودگی اکوسیستم ها و اثرات نامطلوب بر سلامتی مرتبط است. آینده تولید محصولات زراعی نیز با ظهور مقاومت به آفات در خطر است. بنابراین طراحی سیستم های زراعی نیاز است که کمتر به آفت کش های مصنوعی وابسته باشند. طراحی سیستم های کشت قوی با استفاده از ترکیبی از اهرم های زراعی، کلید پیشگیری است. روش های محلی سیستم های نظارت، هشدار و پیش بینی واقعیتی است که نیاز به اصلاح دارد. فرآیند تصمیم گیری می تواند عوامل سیستم کشت را برای توسعه استراتژی های بلندمدت ادغام کند. ترکیبی از روش های غیرشیمیایی که ممکن است به صورت جداگانه کارایی کمتری نسبت به آفت کش ها داشته باشند، می توانند هم افزایی ارزشمندی ایجاد کنند. توسعه عوامل و محصولات بیولوژیکی جدید و استفاده از پایگاه های داده موجود گزینه هایی را برای انتخاب محصولاتی ارائه می دهد که تاثیر آن بر سلامت، محیط زیست و تنظیم بیولوژیکی آفات را به حداقل می رساند. توسعه عوامل و محصولات بیولوژیکی جدید و استفاده از پایگاه های داده موجود گزینه هایی را برای انتخاب محصولاتی ارائه می دهد که تاثیر آن بر سلامت، محیط زیست و تنظیم بیولوژیکی آفات را به حداقل می رساند. پرداختن به علل ریشه ای مقاومت به آفت کش ها بهترین راه برای یافتن راه حل های حفاظتی پایدار است.