بررسی روش های مختلف پلیمرشدن امولسیونی در تهیه لاتکس های پرجامد
محل انتشار: فصلنامه بسپارش، دوره: 12، شماره: 4
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 203
فایل این مقاله در 34 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_BSPR-12-4_006
تاریخ نمایه سازی: 16 فروردین 1402
چکیده مقاله:
از چالش های مطرح در پلیمرشدن های امولسیونی طی دو دهه گذشته، چگونگی افزایش مقدار جامد لاتکس پلیمر بوده است. در مقایسه با لاتکس معمولی، لاتکس پرجامد (HSC)، کسر حجمی بزرگی از فاز پراکنده مونومر، حتی بیش از %۷۰ وزنی دارد. افزایش غلظت پلیمر لاتکس، مزایای مهمی چون افزایش بازده فضا–زمانی واکنشگاه، کاهش زمان تشکیل فیلم و خشک شدن آن و همچنین کاهش هزینه های نگهداری و حمل و نقل لاتکس را به همراه دارد. پلیمرشدن های امولسیونی متداول، ریزامولسیونی، خودامولسیون سازی و امولسیونی غلیظ شده همگی برای آماده سازی لاتکس های HSC استفاده شده اند و نتایج خوبی در سال های اخیر از آنها گزارش شده است. تولید لاتکس های HSC با روشی تکرارپذیر، مستلزم کنترل دقیق توزیع اندازه ذرات است. برای تهیه لاتکس با مقدار جامد بیش از %۶۰ یا %۷۰ وزنی، توزیع اندازه ذرات باید کاملا گسترده یا چندقله ای باشد. افزون بر این، گرانروی لاتکس HSC به شدت نسبت به توزیع اندازه ذرات حساس است. در این مطالعه، پیشرفت های چند سال گذشته را که به طور عمده در فرایندهای آماده سازی اینگونه لاتکس ها و کاربرد آنها بوده به طور اجمالی مرور می شوند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
پدرام فصیحی
گروه مهندسی پلیمریزاسیون دانشکده فرایند پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران تهران
مژگان میرزاطاهری
هیئت علمی