تحلیل تغییرات بلندمدت الگوی بارش در استان خوزستان: درس آموخته های سیل فروردین ۱۳۹۸

در این مطالعه، با گردآوری، تکمیل و صحت سنجی داده های مربوط به ایستگاه های بارش در حوضه های درجه سوم کرخه، دز، کارون و کارون پایین‎دست، نحوه تغییرات بلندمدت الگوی بارش و پیامدهای آن برای رخدادهای سیل در آینده تحلیل شدند. همچنین، ضمن بررسی مقدار و دوره بارگشت بارش سال آبی ۱۳۹۸-۱۳۹۷ در مقایسه با سال های گذشته، چگونگی پیش بینی بارش توسط برخی نهادهای رسمی کشور به همراه کیفیت گزارش های آنها در مورد پیش بینی سیل های فروردین ۱۳۹۸ بحث شده است. طبق نتایج، منطقه مورد مطالعه از وضعیت مناسبی از لحاظ تعداد و تراکم ایستگاه های قابل اعتماد هواشناسی برخوردار است. این مهم در خصوص ایستگاه های سینوپتیک در مناطق کوهستانی صدق نمی کند، به طوری که تنها ۴ درصد ایستگاه ها در بیشتر از ۱۰ درصد طول دوره آماری ۳۰ ساله داده ثبت شده دارند. نتایج این مطالعه نشان داد که روند اقلیمی منطقه به طور متوسط در جهت کاهش بارش بوده است. همچنین، نتایج حاصل از بررسی تغییرات الگوی بارش، نشان دهنده تداوم رطوبت بالای خاک به دلیل افزایش بارش های حداقلی طی سال های اخیر بوده است که می تواند منجر به افزایش احتمال وقوع سیلاب شود. نتایج تحلیل بارش های فروردین سال ۱۳۹۸ نشان داد که در کل منطقه مطالعه، میزان بارش نسبت به میانگین ۱۰ سال اخیر بین ۲۴ تا ۱۰۸ درصد افزایش داشته و دوره بازگشت مجموع بارش سال آبی ۹۸-۹۷ در ایستگاه اهواز ۲۹۷ سال بوده که بی سابقه است. علاوه بر این، بررسی پیش بینی های سازمان هواشناسی کشور و موسسه تحقیقات آب در خصوص سیل فروردین ۱۳۹۸ خوزستان حاکی از خطای قابل ملاحظه آنها است.