مقایسه بلوغ اجتماعی، خودشناسی انسجامی و تمایزیافتگی خود در دانش آموزان تک والد و عادی

هدف این پژوهش ، مقایسه بلوغ اجتماعی، خودشناسی انسجامی و تمایزیافتگی خود در دانش آموزان تک والد و دانش آموزان عادی بود. این پژوهش از حیث رویکرد کمی، از حیث هدف بنیادی و از حیث کارکرد علی- مقایسهای میباشد. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم منطقه ۵ شهر مشهد در سال ۱۴۰۱ که حدود ۲۵۰۰ نفر بود. حجم نمونه با توجه به هدف پژوهش و با استفاده از شیوه نمونه گیری در دسترس، ۱۰۰ نفر ۵۰) نفر دانش آموز تک والد و ۵۰ نفر دانش آموز عادی) در نظر گرفته شد. در این پژوهش پرسشنامه بلوغ اجتماعی رائو ( ۱۹۸۶)، پرسشنامه خودشناسی انسجامی قربانی و همکاران (۲۰۰۸) و پرسشنامه تمایزیافتگی خود اسکورون و دندی (۱۹۹۸) بر روی گروه نمونه اجرا شد. داده ها پس از ثبت در نرم افزار SPSS۲۲ بر اساس روشهای آمار توصیفی (میانگین و انحراف استادارد) و استنباطی (تحلیل واریانس چندمتغیره) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که اثر گروه بر نمرات حاصل از پرسشنامه های بلوغ اجتماعی، خودشناسی انسجامی و تمایز یافتگی خود معنادار میباشد؛ بدین معنا که بین آزمودنیهای دو گروه (دانش آموزان تک والد و دانش آموزان عادی) در میانگین نمرات این متغیرها تفاوت معناداری وجود دارد. و نهایتا میانگین بلوغ اجتماعی، خودشناسی انسجامی و تمایز یافتگی خود گروه دانش آموزان دبیرستانی تک والد پائینتر از گروه دانش آموزان عادی بوده است.