بررسی رابطه بین هیجان پذیری در تدریس و خودکارآمدی با مسئولیت پذیری معلمان ششم ابتدایی شهرستان بجنورد

هدف از پژوهش حاضر »بررسی رابطه بین هیجان پذیری در تدریس و خودکارآمدی با مسئولیت پذیری معلمان ششم ابتدایی شهرستان بجنورد« میباشد. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ نوع پژوهش توصیفی- پیمایشی بود. جامعه آماری شامل کلیه معلمان ششم ابتدایی شهرستان بجنورد به تعداد ۳۰۶ نفر و نمونه طبق فرمول کوکران ۱۷۰ نفر و روش نمونه گیری تصادفی ساده میباشد. داده های پژوهش توسط سه پرسشنامه هیجان پذیری در تدریس ویلاویسنسیو (۲۰۱۰)، خودکارآمدی معلمان اسچانن موران و ولفلک (۲۰۰۱) و مسئولیت پذیری معلمان لارمن و کارابنیک (۲۰۱۳) جمع آوری شد. روایی پرسشنامه ها از نوع محتوایی بود که مورد تایید اساتید و خبرگان قرار گرفت و پایایی آنها از طریق ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب (۰/۹۳)، (۰/۸۹) و (۰/۹۰) برآورد گردید. برای تجزیه وتحلیل یافته ها در بخش آمار توصیفی از جدول توزیع فراوانی، میانگین و انحراف استاندارد و در بخش آمار استنباطی برای تجزیه وتحلیل داده ها و تعمیم نتایج از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون به کمک نرم افزار آماری spss۲۳ استفاده شد. نتایج نشان داد که بین هیجان پذیری در تدریس و خودکارآمدی با مسئولیت پذیری معلمان ششم ابتدایی شهرستان بجنورد رابطه معناداری وجود دارد .(r=۰/۱۹۰) رگرسیون نشان داد متغیرهای هیجان پذیری در تدریس و خودکارآمدی توانستند (۳/۶) درصد از واریانس مسئولیت پذیری معلمان را تبیین نمایند. در نتیجه گیری کلی می توان گفت که مسوولین می بایست به مولفه های هیجانی در تدریس و آموزش، خودکارآمدی و مسئولیت پذیری معلمان اهمیت بیشتری دهند و در برنامه های ضمن خدمت طرحهایی را برای ارتقاء توان هیجانی معلمان پیاده سازی کنند.