اثربخشی موسیقی درمانی بر کاهش بیش فعالی دانش آموزان مدارس ابتدایی شهرستان هوراند

هدف اصلی پژوهش حاضر اثربخشی موسیقی درمانی بر کاهش بیش فعالی در دانش آموزان مدارس ابتدایی شهرستان هوراند در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲بود.روش پژوهش از نوع مطالعات تجربی-مداخله ای بود، به صورت پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. ۴۰نفر از دانش آموزان بیش فعالی به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایشی قرار گرفتند. گروه آزمایش ۱۲جلسه ۴۵دقیقه ای مورد مداخله موسیقی قرار گرفتند. داده ها از طریق تحلیل واریانس و آزمون تی وابسته مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد موسیقی درمانی بر کاهش بیش فعالی در دانش آموزان موثر است. بنابراین می توان گفت با توجه به مزایای این مداخله در درمان بیش فعالی و اهمیت افزایش جلسات موسیقی درمانی برای کودکان مبتلا به بیش فعالی، توصیه می شود این روش درمانی در کنار روش های مرسوم به بیش فعالی در دانش آموزان ارائه شود.