رابطه بین خودپنداره جنسی و استرس ادراک شده با سازگاری هیجانی در زنان متاهل

از عوامل مهم و تاثیرگذار در روابط زوجین، عملکرد و رفتار جنسی ایشان است. از جمله متغیرهایی که پیش بینی کننده رفتار جنسی است، تصورات فرد از جنبه های جنسی خود و به بیانی کلی، خودپنداره جنسی است. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین خودپنداره جنسی و استرس ادراک شده با سازگاری هیجانی در زنان متاهل است. جامعه آماری پژوهش به روش در دسترس و از میان زنان متاهل ۱۸ تا ۵۰ ساله ساکن در منطقه شرق و شمال شرق تهران، که به مراکز درمانی زنان و مامایی در سال ۱۴۰۰ مراجعه نموده اند، انتخاب شده است. حجم نمونه ۱۵۱ نفر است. این تحقیق از نوع پژوهش های توصیفی-همبستگی است. داده های تحقیق با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیل شد. ابزار اندازه گیری پژوهش پرسشنامه چندوجهی خود پنداره جنسی اسنل، پرسشنامه استرس ادراک شده کوهن و همکاران و پرسشنامه سازگاری هیجانی رابیو و همکاران بود که در بین جامعه هدف توزیع شد. نتایج تحلیل داده ها نشان داد که میانگین خودپنداره جنسی - میانگین استرس ادراک شده - و میانگین سازگاری هیجانی - است.