اثربخشی گروه درمانیشناختی رفتاری بر تنظیم هیجان و پرخاشگری نوجوانان

پرخاشگری در حال حاضر به دلیل عواقب نامطلوبی که هم برای قربانیان و هم برای متجاوزان ایجاد می کند، یک نگرانی مهم برای جامعه است ؛ نوجوانی از مهمترین و حساسترین دوره های سنی است که با توجه به تثبیت شخصیت این گروه سنی از آسیب پذیرترین گروه های اجتماعی هستند و یکی از شایعترین مشکلات نوجوانان در روابط بین فردی و در محیط مدرسه، پرخاشگری است. هدف پژوهش حاضر اثربخشی گروه درمانی شناختی رفتاری بر تنظیم هیجان و پرخاشگری نوجوانان بود که این پژوهش از روش تحقیق نیمه آزمایشی طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل برابر استفاده شد. جامعه آماری شامل نوجوانان دختر ۱۲ تا ۱۵ ساله منطقه ۲۲ شهر تهران بود. از این میان ۳۰ نفر به عنوان نمونه در نظر گرفته می شود. سپس از میان نمونه پژوهش بطور داوطلبانه ۱۵ نفر در گروه کنترل و ۱۵ نفر در گروه آزمایش تقسیم شدند. به منظور گردآوری داده های پژوهش از پرسشنامه پرخاشگری باس و پری و مقیاس تنظیم هیجان استفاده شد و به منظور توصیف ویژگی های جمعیت شناختی آزمودنی ها و متغیرهای پژوهش از آزمون لوین، آزمون کلموگروف-اسمیرنف و در نهایت از تحلیل کوواریانس برای محاسبه فرضیه های پژوهش استفاده گردید. نتایج به دست آمده نشان داد گروه درمانی شناختی رفتاری بر مولفه های تنظیم هیجان و گروه درمانی شناختی رفتاری بر مولفه های پرخاشگری در نوجوانان اثر بخش است.