تاثیر هشت هفته مکمل یاری ویتامین Dو فعالیت ورزشی هوازی بر مقادیر پروتئین سیرتوئین-۱ و نشانگرهای فشار اکسایشی بافت میوکارد موش های صحرایی نر میانسال

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 170

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_OEPPA-16-1_002

تاریخ نمایه سازی: 19 فروردین 1402

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: فعالیت ورزشی و مکمل یاری ویتامین D نقش مهمی در سلامت قلبی- عروقی دارند. با این حال، آثار ترکیب این دو راهبرد و نقش مولکولی آن ها در سازگاری های قلبی کمتر شناخته شده است. ازاین رو تحقیق حاضر با هدف تعیین تاثیر مکمل یاری ویتامین D و تمرین هوازی بر نشانگرهای فشار اکسایشی و پروتئین سیرتوئین ۱ (SIRT-۱) در بافت میوکارد موش های صحرایی نر میانسال انجام گرفت.مواد و روش ها: ۳۲ سر موش صحرایی نر با دامنه سنی ۱۲–۱۴ ماه و با دامنه وزنی ۳۵۰–۴۰۰ گرم پس از طی دو هفته آشناسازی و انجام آزمون حداکثر سرعت هوازی و اندازه گیری وزن آن ها، به طور تصادفی به چهار گروه کنترل (Con)، تمرین هوازی (AT)، ویتامین D (Vit-D) و تمرین هوازی + ویتامین D (AT+Vit_D) تقسیم شدند. برنامه اصلی تمرین شامل هشت هفته تمرین فزاینده و پنج جلسه در هفته بود. گروه Vit_D و AT+Vit-D ۵۰۰ واحد ویتامین D همراه با ۳/۰ میلی لیتر روغن زیتون به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن به صورت یک روز در میان دریافت کردند. همچنین از روغن زیتون به عنوان دارونما استفاده شد. ۴۸ ساعت پس از آخرین جلسه مداخله بافت قلب حیوانات خارج شد. میزان فعالیت سوپراکسید دسموتاز (SOD)، گلوتاتیون پراکسیداز (GPx) و نیز غلظت مالون دی آلدهید (MDA)، هیدروژن پراکسید (H۲O۲) و پروتئین SIRT-۱ اندازه گیری شد. تجزیه وتحلیل داده ها از طریق آزمون آنوا یکراهه در سطح ۰۵/۰ P< انجام گرفت.نتایج: یافته ها نشان داد مقادیر SIRT-۱ به طور معناداری در گروه AT بیشتر از گروه Con بود (۰۵/۰P<). همچنین مقادیر MDA در گروه AT نسبت به گروه Con کمتر بود (۰۵/۰P<). بین دیگر گروه های مورد بررسی تفاوت معناداری در مقادیر MDA و SIRT-۱ مشاهده نشد (۰۵/۰P>). افزون بر این تفاوت معناداری در مقادیر GPx، SOD و H۲O۲ بین گروه های مورد بررسی مشاهده نشد (۰۵/۰P>).نتیجه گیری: در کل، یافته های تحقیق حاضر نشان داد تمرین منظم هوازی برای کاهش آسیب های اکسایشی بافت قلب در دوره میانسالی ممکن است سودمند باشد. همچنین تمرین هوازی در میانسالی به افزایش پروتئین SIRT-۱ منجر می شود. با توجه به نقش مهم SIRT-۱ در پیشگیری از بیماری های قلبی و تقویت دستگاه دفاع ضداکسایشی، به نظر می رسد تمرین هوازی راهبردی موثر برای کاهش بیماری های قلبی- عروقی مرتبط با افزایش سن باشد. همچنین یافته های پژوهش حاضر نشان داد مکمل یاری ویتامین D در کنار تمرین هوازی آثار هم افزایی در بهبود نشانگرهای فشار اکسایشی یا SIRT-۱ ایجاد نمی کند. با این حال با توجه به حجم کم مطالعات در این مورد و نیز برخی محدودیت های پژوهش حاضر پیشنهاد می شود تحقیقات بیشتری در این باره انجام گیرد.

نویسندگان

ساناز حبیبوند

گروه علوم ورزشی، پردیس بین المللی کیش، دانشگاه تهران، کیش، ایران

رضا نوری

گروه علوم ورزشی، پردیس بین المللی کیش، دانشگاه تهران، کیش، ایران

عباسعلی گائینی

گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران