بررسی کاربردی روش یادگیری مبتنی بر مغز در کلاس درس

در سال های جاری استفاده از روش های تصویربرداری، تست های عصب روان شناسی، مطالعات الکتروفیزیولوژی فرصت هایی را برای محققان در زمینه های عملکردی و مطالعات ساختاری مغز انسان که نکاتی را ارائه کرده است که منجر به تغییرات زیادی در حوزه آموزش شده است. در فرآیند تعلیم و تربیت، تدریس بدون اطلاع از عملکرد مغز درست مانند طراحی یک دستکش بدون آگاهی از ساختار و حرکت دست است. ما می توانیم پس از درک کامل مغز، مسیرهای حداکثر یادگیری را کشف کنیم.یادگیری مبتنی بر مغز به طور کلی به عنوان تکنیک آموزشی برگرفته از تحقیقات در علوم اعصاب و شناختی برای به حداکثر رساندن یادگیری به شیوه ای ایمن و در عین حال چالش برانگیز در نظر گرفته می شود. یادگیری مبتنی بر مغز ترکیبی از مفاهیم مختلف مانند یادگیری مشارکتی، یادگیری تجربی، هوش های چندگانه، یادگیری تسلط، سبک های یادگیری، تئوری راست مغز، تدریس خصوصی همتایان، نظریه چپ مغز و نظریه سه گانه مغز است. اینها برای روش های تدریس موجود در زمینه های مختلف مانند علوم طبیعی، زبان ها و علوم اجتماعی مناسب هستند. این روش در یک محیط کلاسی دوستدار مغز و بدون خطر برای حداکثر کردن میران یادگیری و همچنین برای به حداقل رساندن روش مرسوم که فقط یادگیری تکه ای را ترویج می کند، اعمال می شود. هدف اصلی این پژوهش بررسی مفهوم یادگیری مبتنی بر مغز از دیدگاه کاربردی در حوزه آموزش و پرورش است. در پایان توصیه های کلیدی به معلمان برای بهره مندری از این روش یادگیری در کلاس درس ارائه شده است.