تاثیر ساختار سازمانی بر اثربخشی عملکرد کارکنان با نقش میانجی تفویض اختیار مطالعه موردی: فرماندهی مرزبانی خوزستان

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 122

فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_BST-11-4_001

تاریخ نمایه سازی: 22 فروردین 1402

چکیده مقاله:

اثربخشی منابع انسانی، ابزاری است کارآمد بر پایه نگرش تحول ساز مدیریت به گونه ای که با به کارگیری آن، سازمان ها می توانند گام های بسیار بلند و سریعی در مسیر توسعه و رشد بردارند. هدف از انجام این پژوهش، شناسایی تاثیر ساختار سازمانی بر اثربخشی کارکنان با نقش میانجی تفویض اختیار در فرماندهی مرزبانی استان خوزستان می باشد. تحقیق حاضر از نظر روش کمی و از نظر اهداف، کاربردی و از نظر ماهیت، مطالعه توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر را مسئولین سطح یک و دو فرماندهی مرزبانی استان خوزستان در نیمه اول سال ۱۴۰۰ تشکیل می دهند. بر اساس روش نمونه گیری طبقه ای و تصادفی ساده تعداد ۹۵ نفر حجم نمونه را تشکیل می دهد. ابزار سنجش را پرسش نامه ۴۸ سوالی محقق ساخته بر اساس مبانی نظری و پرسش نامه های استاندارد، رابینز (۱۹۸۷) و ویک و همکاران (۲۰۰۰) تشکیل می دهد. اعتبار ابزار به وسیله آلفای کرونباخ محاسبه و مقدار آن ۸۳/. و برای بررسی روایی کل مولفه های این پرسش نامه از روش صوری استفاده شد. برای آزمون فرضیه ها از آزمون های میانگین استفاده شد. داده های حاضر در بسته نرم افزاری spss مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته های تحقیق بیانگر آن است که ساختار سازمانی بر اثربخشی کارکنان به طور مستقیم ۷۵ درصد تاثیر مستقیم و ۴۳ درصد از طریق تفویض اختیار اثر غیرمستقیم دارد. ضمن اینکه تفویض اختیار ۵۱ درصد تاثیر مستقیم بر اثربخشی کارکنان دارد. همچنین ساختار سازمانی ۶۹ درصد تغییرات تفویض اختیار را می تواند پیش بینی نماید. نتایج پژوهش نشان داد، میزان تاثیر مستقیم و غیرمستقیم ساختار سازمانی بر اثربخشی کارکنان، مبین این مطلب است که برای ارتقاء اثربخشی کارکنان فرماندهی مرزبانی استان خوزستان در انجام وظایف قانونی خود، نه تنها مولفه ها و شاخص های ساختاری را باید تقویت نمود، بلکه تقویت متغیرهایی مانند تفویض اختیار که در این مطالعه به عنوان متغیر میانجی وارد گردید، موردتوجه، بازنگری و تقویت قرار گیرند.

نویسندگان

قاسم رضایی

گروه مرزبانی، دانشکده علوم و فنون مرزبانی، دانشگاه علوم انتظامی امین، تهران، ایران

عبدالرحمان میرزاخانی

گروه پیشگیری انتظامی، دانشکده علوم و فنون انتظامی، دانشگاه علوم انتظامی امین، تهران، ایران

علیرضا ادیبی

گروه عملیات انتظامی، دانشکده علوم و فنون انتظامی، دانشگاه علوم انتظامی امین، تهران، ایران