ساخت و اعتباریابی مقیاس والدگری موفق بر اساس فرهنگ خانواده های ایران: پژوهشی مبتنی بر ریاضیات فازی

پژوهش حاضر با هدف ساخت و اعتباریابی مقیاس والدگری موفق در نمونه هایی از خانواده های ایرانی، انجام شد. روش پژوهش همبستگی بود. تمامی خانواده های ساکن شهر قزوین که در زمان اجرای پژوهش دارای فرزندان ۱۴ تا ۱۸ سال بودند، جامعه آماری پژوهش حاضر را تشکیل دادند.۱۰۰ والد، به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شدند. مقیاس والدگری موفق در سه شاخص نقش والدینی با ۱۱ مولفه، شاخص زن و شوهری با سه مولفه و شاخص خانوادگی با سه مولفه ساخته شد. نتایج روایی محتوایی حاصل از بررسی نظران متخصصان با استفاده از روش لاوشه، بالاتر از ۶۲/۰ محاسبه شد که نشان دهند تایید روایی محتوایی مقیاس مذکور است. این مقیاس در مرحله اول با ۹۹ گویه ساخته شد که بعد از اجرای مقدماتی و سنجش روایی محتوایی، ۹ گویه به دلیل نداشتن ضریب تمیز بالاتر از ۳۰/۰ حذف شدند. بعد از حذف گویه های مذکور پایایی به روش آلفای کرونباخ حاکی از آن بود که پایایی هر مولفه نیز بالاتر از ۷۰/۰ و برای کل مقیاس ۹۳/۰ است که نشان دهنده تایید پایایی مقیاس والدگری موفق است. در مرحله بعد تحلیل عاملی اکتشافی انجام شد. بارهای عاملی فازی بدست آمده برای گویه های مقیاس طراحی شده نشان داد که همه ی گویه ها، به غیر از گویه ی ۳۸ توانایی سنجش والدگری موفق را دارند. به این ترتیب مقیاس والدگری موفق با ۸۹ گویه ابزاری قوی برای سنجش والدگری موفق در خانواده های ایرانی است. مشاوران و روان شناسان خانواده می توانند از مقیاس والدگری موفق برخاسته از پژوهش حاضر می توانند در سنجش والدگری موفق والدین در خانواده های ایرانی استفاده نمایند.