ریشه های دینی قوانین فرزند خواندگی در ایران عصر ساسانی

بی شک احکام حقوقی در هر جامعه با عقاید و اندیشه های مذهبی حاکم بر آن جامعه ارتباط و پیوند دارد. بنابراین اسناد و مدارک موجود ارتباط احکام حقوقی با اندیشه های مذهبی در جوامع کهن بیشتر بوده و از جانب آن ها صریح تر اعلام می شده است. به طوری که در تمام متون باقی مانده از جوامع قدیم و به طور کلی در تمام اسناد قضایی که تاکنون به دست آمده است باورهای مذهبی منشا و مبدا صدور این احکام است و بسیاری از اصطلاحات مذهبی حقوقی که گمان می رود زاده ی اندیشه و تفکر مذاهب حاکم امروزی باشد ریشه در فرهنگ های کهن دارد و مشابه آن را در اسناد قضایی و متون حقوقی متعلق به جوامع باستانی می توان پیدا کرد. مبحث فرزند خواندگی در ایران عصر باستانی نیز از این امر مستثنی نبوده و ریشه در اعتقادات دین زرتشتی و تعالیم آن داشته است. در این پژوهش که ماهیت آن توصیفی و تحلیلی و براساس متدهای متداول در علوم انسانی و مطالعات تاریخی به شیوه جمع آوری داده ها انجام گرفته است، پس از بررسی ادیان رایج در دوره ساسانی، آموزه های آنان در رابطه با نهاد خانواده و فرزند آوری، نقش دین زرتشت به عنوان دین رسمی و دولتی بر قرزند خواندگی مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است.