مدیریت و قانونگذاری در تقویت قدرت مقابله ای نیروهای مسلح

بزرگترین مزیت رقابتی کشورها و سازمان ها، داشتن نیروی انسانی توانمند است. اهمیت سرمایه انسانی در ارتقاء رشدو بهره وری یکی از مهمترین موضوعاتی است، که مورد توجه صاحب نظران علم مدیریت قرار گرفته است. برهمین اساس،دهه پایانی قرن بیستم را عصر”توانمند سازی سرمایه انسانی” نامیده اند. در عصر فرامدرن، سرمایه انسانی، بالاترین و با ارزشترین و بزرگترین دارایی هر سازمان و کشوری محسوب میشود. سرمایه انسانی در هیچ ترازنامه و حساب سود و زیانی آوردهنمیشود؛ ولی نتیجه سود و زیان سازمانها را رقم می زند. تنها سرمایه ای که با استفاده هرچه بیشتر، کاهش نیافته و به صورتفزآینده ای تقویت میشود این مقاله با هدف بر این موضوع نگارش شده است، تا مدیریت و قانونگذاری در تقویت قدرتمقابله ای نیروهای مسلح مورد بررسی قرار گیرد. قدرت نظامی یکی از ابزارها و سازکارهای کشورداری است که از قرون گذشتهمورد توجه حکومتها و صاحب نظران بوده و در عصر حاضر نیز که قدرت نظامی با دیدگاه های مختلفی مورد تجزیه و تحلیلقرار می گیرد همچنان با اهمیتی بیشتر مفهوم خود را حفظ و در گونه فناورانه تقویت کرده است؛ به گونه ای که به دلیل نقشیکه در ایجاد بازدارندگی از تهدید و مقابله با آن برای کشورها دارد به عنوان مهمترین مولفه قدرت در تامین و حفاظت از منافعامنیت ملی، به شمار می رود. مدیریت راهبردی به سازمان این امکان را میدهد که به شیوه ای خلاق و نوآور عمل کند و برایشکل دادن به آینده خود به صورت انفعالی عمل نکنداین شیوه مدیریت باعث میشود که سازمان دارای ابتکار عمل باشد وفعالیتهایش به گونه ای درآید که اعمال نفوذ نماید. با توجه به اینکه هرگونه اطلاعات در حوزه ها و تخصص های مختلفمی تواند اثراتی در تحقق وظایف و ماموریت های سازمان های نظامی ایفا نماید، فرماندهان و کارکنان نظامی می بایست درمهارت های تاکتیکی و تکنیکی توانا باشند. نکته قابل توجه دیگر به منظور بهبود ظرفیت های تفکر راهبردی و انعطاف پذیریمنابع انسانی در واحدهای نظامی بهره گیری از نرم افزارهای شبیه سازی جنگ های آینده و نیز نظریه های چون تئوری بازی هاجهت آموزش و ایجاد بینش و درک مناسب در کارکنان این سازمان ها می باشد.