قانون جوانی جمعیت و تهدید نسل

بر کسی پوشیده نیست که تنگی معیشت و تقلیل درآمدها برای کارمندان و کارگران و روستاییان و پیشه وران جزء، درکنار تحریم ها، تورم لجام گسیخته؛ قابل تحمل و تداوم نیست و آمار پایین ازدواج در کشور و کم شدن نرخ فرزندآوری درشهرهای بزرگ ریشه در مشکلات اقتصادی کشور دارد. این عوامل سبب شده که، زنگ خطر بحران پیری جمعیت که ازبیست سال پیش به صدا درآمده بود در چند سال گذشته گوشخراشتر و آرامشبراندازتر بلند شد و جمعی از مدیران وکارشناسان دغدغه مند را بر آن داشت که قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت را در هفتاد و سه ماده و هشتاد و یکتبصره تدوین کنند. این قانون در ۲۴ آبان ماه ۱۴۰۰ ، پس از تصویب مجلس شورای اسلامی و تایید شورای نگهبان توسطرییس جمهور برای اجرا به وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهور ابلاغ شد.حال سوال این است که این قانون تا چه اندازه ای انتظارات را فراهم نموده است؟ در پژوهش حاضر پس از بیان سیر کاهشجمعیت در ایران به کمک نمودار و اشکال مختلف و ارائه قانون جوانی جمعیت به همراه چالش ها و الزامات مدنظر به ایننتیجه رسیده ایم که تصمیم گیری در مورد سیاست های تنظیم خانواده، مطالعات و بررسی های کارشناسی بسیار بیشتری رامی طلبد و هر گونه سیاستگذاری عجولانه و برنامه ریزی سریع می تواند صدمات جبران ناپذیری را به کشور جمهوریاسلامی ایران وارد نماید.