شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر عدم بهره وری مناسب نیروهای انسانی در پروژههای ساختمانی

نیروهای انسانی را می توان ارزشمندترین دارایی و بهترین پشتوانه یک پروژه توصیف کرد به نحوی که بهرهوری مناسب نیروهای انسانی تضمین کننده ی رسیدن به اهداف است و بالعکس عدم بهره وری مناسب نیروهای انسانی می تواند روند پیشرفت و عملکرد نهایی را متاثر سازد بنابراین پژوهش حاضر با هدف شناسایی و اواویت بندی عوامل موثر بر عدم بهره وری مناسب نیروهای انسانی در پروژههای ساختمانی صورت گرفته است که در زمره پژوهشات کاربردی و به لحاظ شیوه ی اجرای تحقیق در گروه تحقیقات توصیفی پیمایشی است . جامعه آماری پژوهش را مهندسین و مدیران معتبر صنعت ساختمان تشکیل دادهاند که با توجه به ویژگی های جامعه آماری و همچنین موضوع مورد پژوهش و خاص بودن افراد واجد شرایط پاسخگویی ازشیوه ی نمونه گیری هدفمند ۳۵ نفر با حجم نمونه از طریق جدول مورگان تعیین شدند. پایایی ابزار جمع آوری دادهها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ ارزیابی و ۷۵/۰ به دست آمد که نشاندهنده پایایی قابل قبول است و روایی آن با تایید اساتید دانشگاه و متخصصان حوزه ساختمان و با استفاده تکنیک تحلیل آماری به تثبیت رسید. دادههای ۳۵ پرسشنامه برای تجزیه و تحلیل وارد نرم افزار SPSS۲۴ شدند و پس از یافته های توصیفی و تحلیل ابعاد پرسشنامه استفاده از روش سوارا (SWARA) انجام شد که عوامل موثر بر عدم بهره وری مناسب نیروهای انسانی در پروژههای ساختمانی به ترتیب درجه اهمیت و الویت بندی عبارتاند: شرایط ایمنی و بهداشت نامناسب ، عدم تنظیم قرارداد استاندارد با نیروهای انسانی ، پرداخت حقوق و پاداش در زمان نامناسب ، برنامه ریزی ضعیف برای نیروهای انسانی ، عدم تعبیه محل استراحت مناسب برای نیروهای انسانی ، وجود نیروهای انسانی چند فرهنگی ، ساعت کاری نامناسب برای نیروهای انسانی ، عدم دسترسی مناسب نیروهای انسانی به مواد و مصالح ، عدم وجود تکنولوژی های نوین برای انجام کارها، شرایط آب و هوایی نامطلوب، تغییرات نیروهای انسانی ، ضعف مدیریت نیروهای انسانی .