واکاوی تاثیر شهرهای یادگیرنده بر تحقق برابری آموزشی در سطح شهرها (مورد پژوهی : شهر مشهد)

آموزش از دیرباز به عنوان یکی از پایه های اصلی و عوامل تعیین کننده توسعه اقتصادی و اجتماعی شناخته شده است و از این منظر، ایجاد یک فرصت برابر برای همه طبقات جامعه در زمینه آموزش می تواند موجب تحرک اجتماعی ، توسعه و پایداری شهری شود؛ اما بااین وجود، امروزه بسیاری از جوامع از نعمت آموزش همگانی و برابر محروم هستند و وجود نابرابری آموزشی در سیستم شهری باعث ناپایداری شهری و بی عدالتی اجتماعی خواهد شد. بدین ترتیب ، یکی از رهیافت هایی که می تواند بر کاهش نابرابری های آموزشی در سطح سکونتگاههای انسانی اثرگذار باشد، رهیافت شهرهای یادگیرنده است که طی سالهای اخیر توجه زیادی را به خود جلب نموده است ؛ بنابراین ، پژوهش حاضر بر آن است تا به واکاوی تاثیر شهر یادگیرنده و مولفه های دربرگیرنده آن بر کاهش نابرابری آموزشی در سطح شهر مشهد بپردازد. با این تفاسیر، این پژوهش ، با توجه به محتوا و ماهیت آن از حیث روش جز پژوهش های کمی - کیفی ، به لحاظ هدف جز پژوهش های کاربردی و به لحاظ ماهیت در زمرهی پژوهش های توصیفی و تحلیلی است . روش جمع آوری اطلاعات این پژوهش مبتنی بر پیمایش اجتماعی (ابزار پرسشنامه ) بوده که با روش گلوله برفی ۴۰ نفر از متخصصان و پژوهشگران مرتبط با این پژوهش مورد پرسشگری قرار گرفتند. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که شهر یادگیرنده و مولفه های دربرگیرنده آن بر تحقق برابری آموزشی در سطح شهر مشهد می تواند تاثیرگذار باشد. چراکه میانگین مولفه های سنجشی آن ازجمله آموزش فراگیر در نظام آموزش، آموزش در جوامع و خانوادهها، آموزش و یادگیری موثر در محل کار، فناوری ها و کیفیت آموزش و فرهنگ آموزش در زندگی در سطح شهر مشهد بالاتر از حد متوسط (میانگین معیار برابر با ۳) به دست آمده است . همچنین از بین مولفه های شهر یادگیرنده، مولفه آموزش فراگیر در نظام آموزش در قیاس با سایر مولفه ها اثرگذاری بیشتری در این زمینه می تواند داشته باشد.