تحلیلی بر نقش گردشگری خلاق فرهنگی در جذب گردشگران با تاکید بر پارامترهای برنامه ریزی شهری (مطالعه موردی شهر شیراز)

گردشگری خلاق را نسل جدید گردشگری پس از نسل اول:گردشگری ساحل ، سفر، اوقات فراغت و برای استراحت و نسل دوم: گردشگری فرهنگی ، متمایل به فرهنگ و موزهها قلمداد می کنند. گردشگری خلاق با شعار »موزههای کمتر، میدانهای بیشتر « بر انجام فعالیت های تجربی تعامل عمیق تر گردشگر با زندگی واقعی شهرها تمرکز می کند. پژوهش حاضر به تحلیل و تبیین نقش گردشگری خلاق فرهنگی در جذب گردشگران با تاکید بر پارامترهای برنامه ریزی شهری (مطالعه موردی شهر شیراز) می پردازد. روش تحقیق با توجه به ماهیت آن توصیفی - تحلیلی ازنظر هدف کاربردی می باشد. جامعه آماری در این پژوهش با توجه ویژگی مطالعات راهبردی که نخبه محور است ، نخبگان، کارشناسان و مدیران مرتبط با امور شهری و منطقه ای هستند. روش نمونه گیری در این پایاننامه با توجه به محدودیت جامعه آماری نخبگان، مدیران و کارشناسان مطلع از وضعیت شهری ، به صورت هدفمند خواهد بود. پس از جمع آوری دادههای لازم، دادههای خام گردآوری شده وارد نرم افزار spss گردیده و درنهایت بر اساس دادههای خام واردشده در نرم افزار، اطلاعات حاصل از پرسشنامه ها در دو بخش توصیفی و استنباطی به دست آمده است . نتایج پژوهش نشان می دهد که از میان متغیرهای سنجش گردشگری خلاق فرهنگی ، بیشترین میانگین مربوط به متغیر سرانه رستورانها ۳۴/۴ است . در رتبه دوم و سوم نیز دو متغیر میراث فرهنگی با میانگین ۲۰/۴ و تقویت مکانهای تفریحی و سرگرمی شهر با میانگین ۱۲/۴ قرارگرفته اند. کمترین آن مربوط به متغیر تعداد دانشگاهها در شهر با میانگین (۰۲۰/۳) می باشد که البته وضعیت متوسطی را دارد. همچنین از میان شاخص های سنجش گردشگری خلاق فرهنگی بیشترین میانگین مربوط به شاخص سرزندگی فرهنگی و با میانگین ۰۶/۴ و کمترین آن مربوط به شاخص آموزشعالی با میانگین ۳۳/۳ میباشد که البته وضعیت متوسطی دارد، نتایج کلی بیانگر وضعیت مطلوب متغیرهای گردشگری خلاق فرهنگی در جذب گردشگران بوده است .