تبیین شاخص های زیست پذیری استان همدان با تکنیک های تصمیم گیری چندمعیاره

امروزه کلیدی ترین مفهوم در برنامه ریزی شهری ، زیست پذیری شهری می باشد که حل چالش های مدیریت شهری نوین در ابعاد مختلف آن را با هدف ارتقای زیست محیطی ضروری ساخته است . زیست پذیری شهری در ابعاد اجتماعی ، فیزیکی و اقتصادی از مباحث مهم در ادامه حیات شهری می باشد. استان همدان با افزایش جمعیت و رشد شتابان شهرنشینی ، ضرورت و اهمیت موضوع زیست پذیری در آن کاملا مشهود است . این پژوهش با هدف سنجش زیست پذیری استان همدان تدوین شده است ، از این جهت در پژوهش حاضر با استفاده از تکنیک های تصمیم گیری چندمعیاره و مدل برنامه ریزی راهبردی به بررسی زیست پذیری در استان همدان پرداخته شده است . پژوهش حاضر ازنظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی -تحلیلی می باشد. ابزار پژوهش برای جمع آوری دادهها، پرسش نامه خبره بوده است . تکنیک های تصمیم گیری چندمعیاره ازجمله تکنیک فرایند تحلیل سلسله مراتبی و مدل تاپسیس برای تعیین وزن معیارها، رتبه بندی گزینه ها و تعیین دو گزینه فرضی یعنی ایده آل مثبت و منفی انجام شدهاند و سپس مدل برنامه ریزی راهبردی ازجمله تکنیک سوات برای تجزیه وتحلیل نقاط قوت، ضعف ، فرصت ، تهدید و ماتریس برنامه ریزی استراتژیک کمی برای تصمیم گیری در مورد راهبردهای قابل قبول در برنامه ریزی ها بهرهگرفته شده است . نتایج تجزیه وتحلیل های این پژوهش نشان می دهد که طبق شاخص های مورد مطالعه این پژوهش برای اولویت بندی معیارهای زیست پذیری استان همدان، معیار ساختمانهای آموزشی و بهداشتی دارای بیش ترین تاثیر است و همچنین معیار پارکها دارای کم ترین تاثیر است همچنین شهر همدان براساس شاخص های مورد نظر رتبه نخست را به خود اختصاص داده است . راهبرد تعیین شده طبق ماتریس استراتژی و براساس نظرات کارشناسان حمایت کننده، تدافعی می باشد. راهبرد ایجاد موسسات کاریابی و اشتغالزایی مناسب با حرفه افراد (ایجاد شرکت های نوبنیان) در بالاترین جایگاه قرار دارد و پایین ترین رتبه مربوط به راهبرد تهیه طرحهای مدیریت و ساماندهی بهره برداری از آب جهت جلوگیری از رخدادهای طبیعی می باشد و همچنین راهبرد ایجاد طرحهای ممنوعیت ساخت وساز جهت حفظ یکپارچگی شهرهای استان همدان در جایگاه دوم قرار دارد.