گونه شناسی معماری انعطاف پذیر در پاویونهای فناورانه و سبک معاصر

انعطاف پذیری و متحرکسازی در معماری با نگاه به پیشرفت های انسانی دستخوش تغییراتی شگرف شده است . معماری انعطاف پذیر فضا یی است که در مواجهه با شرایط جدید قابل تغیی ر و سازگاری است . گونه شناسی و طبقه بندی معماری انعطاف پذیر، نقش بسیار مهمی در درک این مفهوم دارد. این پژوهش با رویکرد مصداق ی و با روش توصیفی -تحلیلی انجام شده است که به بررسی گونه شناسی انعطاف پذیری با توجه به ۱۵ پاویون فناورانه و معاصر پرداخته است . هدف بررسی پاو یونها، تشریح ویژگی های مختص هریک به منظور دستیابی به چارچوبی تشخیصی در این زمینه بود. نمونه ها ی موردی با پنج شاخص بررسی شدند و نتایج در قالب جدولی به منظور درک بهتر از نحوه دسته بندی این نوع معماری ارائه شد. معماری پاویونها در ۵ الگوی انعطاف پذیر به این قرار شناسایی و معرفی شدند: انعطاف پذیری تطبیق پذیر، انعطاف پذیری عمومی ، انعطاف پذیری متحرک، انعطاف پذیری تغییر شکل پذیر، انعطاف پذیری پاسخگو. متحرکسازی با ید به صورت خودکار و خودآگاه و کاملا ساده و با استفاده از مکانیسم های فنی غیر پیچیده صورت گیرد تا معمار ی انعطاف پذیر با تمام ویژگ ی های خود و به صورت کامل اجرایی گردد.