واکاوی روش های تدریس یادگیرنده محور در نظام تعلیم و تربیت

یادگیرندگان زمانی موفق می شوند که چیزی که می آموزند برایشان مهم باشد. در روش تدریس یادگیرنده محور، علاقه یادگیرندگان باعث آموزش می شود. روش تدریس یادگیرنده محور به یادگیرندگان این فرصت را می دهد که در مورد دو چیز تصمیم بگیرند: چه مطالبی را یاد می گیرند و چگونه آن را یاد می گیرند. (این مفهوم گاهی اوقات به عنوان یادگیری شخصی نیز شناخته می شود.) برخلاف رویکردهای معلم محور، در روش تدریس یادگیرنده محور، یادگیرندگان را به عنوان رهبر و تصمیم گیرنده در یادگیری خود درگیر می کند(۲۰۰۰،Cannon). به عنوان مثال، در دبیرستان پوردو، ایالت متحده، یادگیرندگان در کلاس پایه های خود در روش تدریس یادگیرنده محور شرکت می کنند، زیرا چالش های دنیای واقعی را که توسط شرکای اجتماعی ایجاد می شود حل می کنند. یادگیرندگان تحقیقات خود را برنامه ریزی می کنند، راه حلی پیشنهاد می کنند، ایده های خود را به معلمان و اعضای جامعه منتقل می کنند و پیشرفت خود را در حین حرکت ارزیابی می کنند. معلمان به هدایت این فرآیند کمک می کنند، اما محتوا، زمان و انگیزه به خود یادگیرندگان بستگی دارد. قرن بیست و یکم شاهد انبوهی از روش های تدریس یادگیرنده محور بوده است. استفاده از روش های یادگیرنده محور در تدریس به دلیل مزایای بی شمار آن که عبارتند از: افزایش حفظ محتوا توسط یادگیرنده، ترویج تفکر انتقادی، لذت بردن از یادگیری برای یادگیرنده، و ارتقای خلاقیت. در این پژوهش به روش تحلیلی توصیفی بررس روش های نوین یادگیرنده محور در کلاس درس در مدارس پرداخته شده است.