ارتباط خودشکوفایی تحصیلی دانش اموزان وروش شاگردمحور(تاکیدبرپرخاشگری)

زمینه وهدف: پرخاشگری سبب پیامدهای زیانباری برای خود کودک پرخاشگرو سایر کودکان میشودوهدف شناخت این مشکل نزد کودکان وبررسی پرخاشگری کودکان درمدرسه ی ابتدائی انجام شد.روش پژوهش:این تحقیق،تحقیقی روایی است که به انگاره تحقیقات کیفی و تفسیرگرانه تعلق دار .دمنبع داده های این تحقیق،خاطرات مدت تدریس آموزگاری معلمی در مدرسه است که به صورت روزانه در تمام سال تحصیلی نوشته شده است.یافته ها ی پژوهش: تحلیل داده ها نشان می دهد؛بهبود پرخاشگری درتعدادی از دانش آموزان، دغدغه اصلی معلم تجربه دیده است.وپرخاشگری اغلب کودکان پیش دبستانی از سه سالگی در روابط با همسالان ازپرخاشگری رابطه ای استفاده کرده وموجب حذف برخی کودکان از گروه ویا وادارساختن دیگران به قطع رابطه با آن ها شدند ونوع پرخاشگری درکودکان دختر وپسر متفاوت مشاهده شد.نتیجه گیری:دراین پژوهش به این نتیجه دست پیدا می کنیم که درسن های پایین دوره های ابتدائی پرخاشگری جسمی مانند،هول دادن ،کتک زدن...بیشتر شایع است وپرخاشگری ها دردانش اموزان پسر ودختر متفاوت بود که دردانش اموزان پسرپرخاشگری چسمی شایع تر بود ودردانش اموزان دختر پرخاشگری رابطه ای مانندقهرکردن شایع تر بود.