عوامل موثر بر خودکارآمدی، تعهد شغلی و محرک های رضایتمندی شغلی مدیران مدارس در ایران

امروزه نهادها برای به حداکثر رساندن سطح بهره وری و افزایش توان تخصصی به جلب رضایت و دلبستگی منابع انسانی خود روی آورده اند و بهره وری را با بهبود بخشیدن به کیفیت زندگی کاری مربوط ساخته اند. هر شغلی به برخی مهارت ها نیاز دارد تا فرد در انجام فعالیت های خود تواناتر شود، مشکلات و چالش های شغلی اش را به راحتی حل کند، راندمان و بهره وری کاری اش بیشتر شود و در نهایت لذت و رضایتمندی بیشتری نسبت به شغلش داشته باشد. اولین قدم در جهت دستیابی به توسعه حرفه ای مدیر، درک عواملی است که بر کیفیت فعالیت مدیران مدارس موثر است. یکی از این عوامل، رضایتمندی مدیران مدارس است، چرا که رابطه مستقیمی بین رضایتمندی کارکنان از شغل با عملکرد آنها وجود دارد و کسانی که رضایتمندی داشته باشند، کار خود را بهتر انجام می دهند. در حالی که یک مدرسه خوب می تواند یک شغل موفق را راه اندازی کند یا توسعه دهد، یک مدرسه ضعیف می تواند آن را به طور جبران ناپذیری خراب کند. این نکته مهم است که آنچه برای والدین احتمالی مدرسه "خوب" است، لزوما همیشه مدرسه خوبی برای تدریس نیست. ممکن است در مدرسه ای که به طور سنتی "مشکل" در نظر گرفته می شود، چیزهای زیادی یاد گرفت. به دلیل موقعیت مکانی آن برای مدیریت که مایل به یادگیری است، یک مدرسه خوب مطمئنا دارای یک خط مشی توسعه کارکنان خوب است، اخلاقی که باز بودن را در به اشتراک گذاشتن مشکلات کوچک (قبل از تبدیل شدن به مشکلات بزرگ) و احساس هدف مشترک تشویق می کند. در این بررسی با روش تحلیلی توصیفی به عوامل موثر بر میزان ضایتمندی مدیران آموزشی پرداخته شده است.