تعیین مقادیر بهینه پارامترهای موثر در فرایند کشش عمیق به روش الگوریتم ژنتیک چندهدفه

انواع فرایندهای شکل دهی ورق به دلیل سرعت بالا و هزینه کم در تولیدات انبوه، پرکاربرد هستند. فرایند کشش عمیق به عنوان یکی از فرایندهای شکل دهی ورق، با تغییر شکل بسیار پیچیده که متاثر است از پارامترهای مختلف از جمله هندسه ابزار، خواص ماده، نیروی نگهدارنده ورق و شرایط اصطکاک در تحقیقات زیادی مورد بررسی قرار گرفته است. در این فرایند نازک شدن ورق به عنوان یکی از عوامل اصلی پاره شدن ورق موردتوجه محققین زیادی قرار گرفته است. پیش بینی نتایج شکل دهی، تعیین توزیع ضخامت و نازک شدن ورق فلزی با صرفه جویی در مصرف مواد و زمان تولید، هزینه تولید را کاهش می دهد. در این تحقیق سعی شده، باهدف به حداقل رساندن نازک شدن ورق، مقادیر بهینه پارامترهای موثر در فرایند کشش عمیق تعیین شده و تاثیر آنها بر نازک شدن ورق مشاهده گردد. بدین منظور، فرایند کشش عمیق با روش المان محدود توسط نرم افزار آباکوس شبیه سازی و صحت سنجی شده، سپس به کمک نرم افزار مدفرانتیر و الگوریتم بهینه سازی چندهدفه، نتایج بهینه مشخص شده اند. نتایج بهینه سازی نشان می دهد، پارامترهای نیروی ورق گیر و ضریب اصطکاک ورق گیر با ورق به ترتیب بیشترین تاثیر و کمترین تاثیر در نازک شدن ورق را دارند. نتیجه شبیه سازی با مقادیر بهینه پارامترها، منجر به توزیع یکنواخت ضخامت در کل ورق گردید. در نهایت مقادیر بهینه به دست آمده در تحقیق حاضر به منظور اعتبارسنجی با نتایج تحقیقات پیشین در این زمینه مقایسه شده است که دقت آن را تایید می کند.