تجربه زیسته کاردرمانگران مراکز اوتیسم شهر شیراز در مورد درمان روانشناختی کودکان اوتیسمیدارای اختلال عصبی-تکاملی (با مشکلات حضور در مدرسه)

هدف پژوهش حاضر بررسی تجربه زیسته کاردرمانگران مراکز اوتیسم شهر شیراز در درمان روانشناختی کودکان دارای اختلال عصبی-تکاملی (با مشکلات حضور در مدرسه) بود. روش پژوهش به صورت کیفی با استفاده از تکنیک تحلیل مضمون بوده و نمونه گیری به شیوه اشباع نظری انجام شد که در نتیجه آن نمونه آماری پژوهش از ۲۱ نفر از کاردرمانگران مراکز اوتیسم شهر شیراز تشکیل گردید. جهت جمع آوری داده ها از مصاحبه نیمه ساختارمند بهره گرفته شد که مدت زمان کلی آن ۵۸۹ دقیقه بود (M: ۲۸.۰۵-۵.۶۹) داده ها از اول اردیبهشت تا پایان خرداد سال ۱۴۰۱ جمعآوری و روش تحلیل داده ها، براساس تحلیل مضمون با تکیه بر شبکه مضامین بود. یافته ها نشان داد مشکلات درمان روانشناختی کودکان اوتیسمی (دارای مشکلات حضور در مدرسه) در ۴ مضمون سازمان دهنده ۳) مضمون مداخلات درمانی، اهداف درمانی، وضعیت درمان و توسعه مطلوب) و ۱۹ مضمون پایه (فرعی) قرار گرفته که بر روی توسعه مطلوب درمان (مضمون سازماندهنده چهارم) اثرگذارند. براساس یافته ها، مولفه هایی که بیشترین توجه را به خود جلب کردند، مربوط به مداخلات درمانی بوده که از بین آنها آموزش روانی و حمایت والدین بیشترین درصدها را به خود اختصاص دادند. بنابراین مداخلاتی همچون آموزش روانی، حمایت والدین و همچنین همکاری با متخصصان در مراکز اوتیسم، مدارس و مراکز بهزیستی پیشنهاد میشود.