مقایسه اضطرار منفی و انعطاف پذیری روانشناختی در بیماران مبتلا به اختلالات طیف اسکیزوفرنی و افراد سالم

این پژوهش با هدف مقایسه اضطرار منفی و انعطاف پذیری روانشناختی در بیماران مبتلا به اختلالات طیف اسکیزوفرنی و افراد سالم انجام گرفت. روش پژوهش علی-مقایسه ای از نوع مورد شاهدی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه بیماران مبتلا به اختلالات طیف اسکیزوفرنی در بیمارستان های ایثار و فاطمی شهر اردبیل در سال ۱۴۰۱ بودند که به روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۳۰ نفر و همچنین تعداد ۳۰ نفر نیز از بین دانشجویان و افراد عادی به صورت همتاسازی نسبی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه اضطرار منفی و انعطاف پذیری روانشناختی استفاده شد. داده های جمع آوری شده از طریق آزمون T برای دو گروه مستقل تجزیه و تحلیل شد که برای این منظور از نرم افزار آماری SPSS۲۰ بهره گرفته شد. براساس یافته ها بیماران مبتلا به طیف اسکیزوفرنی در مقایسه با افراد سالم نمرات بالایی در اضطرار منفی (۰۱/۰p<) و نمرات پایینی در انعطاف پذیری روانشناختی(۰۱/۰p<) کسب کردند. این یافته ها بیان می کند که اضطرا منفی و انعطاف پذیری روانشناختی در بیماران مبتلا به اختلالات طیف اسکیزوفرنی بیشتر دچار آسیب می شود.