پیش بینی رضایت از زندگی بر اساس غرقگی بین کوهنوردان

هدف از اجرای این پژوهش پیشبینی رضایت از زندگی بر پایه غرقگی بین کوهنوردان بوده است. این پژوهش از لحاظ هدف بنیادی و از بعد دستکاری متغیرها یک پژوهش غیرآزمایشی و از نوع مطالعات همبستگی است. جامعه آماری شامل تمامی کوهنوردانی است که در سال ۱۴۰۰ خورشیدی در شهرستان ابهر ساکن بوده و به ورزش کوهنوردی میپرداختند. برای نزدیک شدن تعداد نمونه ها به یک نمونه گیری شایسته و سخت بودن یافتن کوهنوردان در دوران همه گیری کرونا تعداد ۱۰۰ نفر با روش نمونهگیری در دسترس به عنوان نمونه ی آماری انتخاب گردیدند. ابزار پژوهش در این پژوهش ۲ پرسشنامه استاندارد رضایت از زندگی داینر و دیگران (۱۹۸۵)، پرسشنامه غرقگی (فلو)، است. داده ها با آزمونهای آماری رگرسیون چندمتغیره و آزمون تی تک نمونه ای بررسی شدند. یافته ها نشان دادند که پیشبینی پذیری رضایت از زندگی کوهنوردان برپایه غرقگی امکان پذیر است P<۰/۰۱) )، در تبیین این فرضیه میتوان بیان داشت که کوهنوردی به عنوان فعالیتی چالش برانگیز که نیازمند مهارت است موجب می شود که فرد با ادغام عمل و آگاهی و تمرکز و توجه کامل بر فعالیت کوهنوردی و ازدست دادن خود آگاهی با داشتن هدفی روشن و دریافت بازخورد، غرقگی را تجربه کند. میتوان اذعان داشت که تجربه ی غرقگی میتواند رضایت از زندگی کوهنوردان را پیش بینی کند.