بررسی چالشهای ارتباطی دانش آموزان و معلمان دوره دبستان در دوران کرونا در شهرستان پیرانشهر

هدف اصلی این پژوهش بررسی چالشهای ارتباطی دانش آموزان و معلمان دوره دبستان در دوران کرونا در شهرستان پیرانشهر بود. پژوهش حاضر با بهره گیری از رویکرد کیفی و به روش پدیدار شناسی به انجام رسید. جامعه این پژوهش، معلمان و دانش آموزان دوره ابتدایی شهرستان پیرانشهر هستند، موارد پژوهش، تعداد ۱۲ نفر است.جهت گردآوری داده ها از مصاحبه نیمه ساختاری استفاده شد. روایی مصاحبه ها توسط استاد راهنما تایید گردید. در این پژوهش پایایی روش کیفی از طریق تهیه و بکارگیری چارچوبی مدون برای مصاحبه کنترل می شود. این چارچوب مدون پس از تایید استادان و اطمینان از کارایی آن در پوشش اهداف در تمام مصاحبه ها به کار گرفته شد. همچنین برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش اسمیت و همکاران استفاده گردید. یافته ها نشان داد که در خصوص دیدگاه معلمان در باب چالشهای ارتباطی میان دانش آموزان و معلمان در دوران کرونا چهار کد انتخابی یا درونمایه با عنوانهای ۱ نبود ارتباط کلامی، -۲ نبود کنترل و نظارت، -۳ فعالیتهای گروهی و -۴ مشکلات یادگیری آموزشی و دو کد محوری برای درونمایه شماره یک با عنوان الف - متکلم وحده بودن معلم و ب - آگاهی نداشتن از وضعیت کلی کلاس؛ و یک کدمحوری برای درونمایه شماره دو با عنوان فقدان نظارت و یک کد محوری برای درونمایه شماره سه با عنوان نبود تعامل دو طرفه و یک کد محوری برای درونمایه شماره چهار با عنوان مشکل یادگیری آشکار شد. و از منظر دانش آموزان چهار کد انتخابی یا درونمایه با عنوانهای ۱ مشکلات روحی و روانی،۲ ارتباط با معلم ؛۳ بروز مشکلات ارتباطی با اعضای خانواده ، -۴ کاستی در اجرای راهبردهای مدیریت ارتباطی مدرسه ؛ و یک کد محوری برای درونمایه شماره یک با عنوان استرس زا بودن و یک کدمحوری برای درونمایه شماره دو با عنوان مشکلات آموزشی و یک کد محوری برای درونمایه شماره سه با عنوان به مشکلات خانوادگی و یک کدمحوری برای درونمایه شماره چهار با عنوان نحوه ارتباط با مدرسه آشکار شد.