نقش چاهک خوراکدهی در بازیابی آب در تیکنرهای مخروطی عمیق مجتمع مس سرچشمه

در اغلب کارخانه های فرآوری مواد معدنی از آب زیادی استفاده می شود در نتیجه با توجه به حیاتی بودن مساله آب و کمبود شدید آن، به خصوص در مناطق آب واقع شده باشد، بازیابی آب برای جلوگیری از هدررفتن آب و جلوگیری از آلودگی محیط زیست اهمیت به سزایی دارد. یکی از مهم ترین تجهیزات در فرآیند بازیابی آب از باطله های تر، تیکنر می باشد. حرکت و توزیع متقارن پالپ در چاهک باعث افزایش کارآیی آبگیری در تیکنر می شود. در این تحقیق تاثیر اصلاح چاهک بر کارآیی تیکنرهای با ته ریز خمیری مجتمع مس سرچشمه بررسی شد. به این منظور حرکت بار در چاهک با استفاده از شبیه سازی با روش دینامیک سیالات محاسباتی (CFD) تعیین شده و با واقعیت مقایسه شد. پس از اطمینان از اعتبار نتایج طرح جدید چاهک پره ای پیشنهاد شده و با استفاده از دینامیک سیالات محاسباتی شبیه سازی شد. در نهایت چاهک خوراکدهی پرهای پیشنهادی در تیکنر اجرا شده و مشخص شد که نحوه حرکت و میزان پیش بینی شده توسط شبیه سازی با واقعیت مطابقت دارد. پایش تیکنر بعد از تغییر چاهک فعلی به چاهک پرهای نشان داد که به دلیل افزایش گردش و زمان ماند واقعی پالپ درون چاهک و جلوگیری از میانبر زدن بخشی از پالپ به مرکز چاهک ، به دلیل تغییر در رژیم ته نشینی درصد جامد ته ریز تیکنر از ۶/۵۸ به ۴۶/۶۰ درصد افزایش یافته که معادل افزایش آب بازیافتی به میزان ۱۷۰۰۰۰ مترمکعب در سال است . هم چنین میزان مصرف مواد شیمیایی تیکنر نیز حدود ۲ گرم بر تن کاهش یافته و معادل صرفه جویی ۷۵/۶ تن مواد شیمیایی در سال می باشد.