مقایسه و بررسی اثر انعقاد و لخته سازی در حذف کدورت از آب توسط فرآیند مستغرق غشایی

امروزه به کارگیری فرآیندهای غشایی در تصفیه آب در حال توسعه می باشد. هدف از این مطالعه مقایسه عملکرد فرآیند غشایی مستغرق در تصفیه آب با کدورتهای مختلف به صورت فیلتراسیون مستقیم و به همراه انعقاد و لخته سازی و تعیین مقادیر بهینه پارامترهای عملکردی آن بوده است . در این تحقیق در ابتدا پایلوت مستغرق غشایی بدون فشار طراحی و ساخته شد. سپس توسط آزمون جارتست به بررسی منعقدکننده کلروفریک جهت انعقاد و لخته سازی در هر کدورت پرداخته شد. پارامترهای pH و غلظت منعقدکننده کلروفریک مورد بررسی قرار گرفت . ابتدا الترافیلتراسیون مستقیم و سپس فرآیند انعقاد و لخته به همراه فیلتراسیون غشایی به صورت سامانه بچ بهره برداری گردید. پارامترهای pH، غلظت منعقدکننده، شار جریان، و نحوه گرفتگی غشاها مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج آزمایشات نشان داد ند که منعقدکننده کلروفریک عملکرد مناسبی را در حذف کدورت داشته است . ۸pH= نیز به عنوان pH بهینه انتخاب گردید. در الترافیلتراسیون مستقیم میزان کاهش شار در مدت زمان ۸ ساعت از ۴۵ تا ۸۰ درصد گزارش شده است . درصدهای حذف کدورت نیز ۵/۹۹ و نوع گرفتگی غشاءها از نوع رسوبات سطحی با قابلیت برگشت پذیری می باشد. انعقاد و لخته سازی توامان با فیلتراسیون غشایی در کدورتهای کم تر از NTU۱۰۰ بهترین عملکرد از نظر شار جریان را دارا بوده است ، به طوری که افت شار جریان در ۸ ساعت زمان بهره برداری تنها ۱۵ درصد و در کدورتهای بالای NTU۲۰۰ کاهش شار جریان تا ۵۰ درصد بوده است . ترکیب انعقاد و لخته سازی و فرآیندهای غشایی مستغرق بدون فشار باعث افزایش راندمان و بهبود عملکرد واحد غشایی شده است .