اهمیت تعامل والدین با مدرسه

جامعه شناسان و روان شناسان از جمله عوامل مهم بروز مشکل در رفتار فرزندان را تعارض و عدم هماهنگی رفتاری بین پدر و مادر یا والدین با مربیان می شناسند. آنان معتقدند چنان چه رفتارهای پدر و مادر با فرزند در محیط خانواده یا رفتار والدین و مربیان در محیط های خانه و مدرسه در تعارض و تضاد باشند، این تعارض به اختلال رفتاری، که ناشی از بلاتکلیفی فرد در امر الگوپذیری است، منجر خواهد شد و عوارض سوء روانی و رفتاری را به دنبال دارد . بر عکس اگر هماهنگی رفتاری والدین با مربیان به وجود آید، علاوه بر ایجاد سازگاری در فرزند ، تقویت رفتارهای مطلوب را نیز موجب می گردد .و به پیشرفت تحصیلی او خواهد انجامید بنابراین تضاد ارزشی بین رفتارهای دانش آموز در خانه و مدرسه، وجود دارد و یکی از مهمترین راه کارهای کاهش این گونه تضادهای فرهنگی (رفتاری ، اخلاقی و اعتقادی) ، تعامل بیش تر اولیای خانه با اولیای مدرسه ( از جمله مدیر، معاون و معلم) است. با بررسی پژوهش های صورت گرفته در زمینه تحصیلی به این اصل پی می بریم که خانواده نقشی مهمی در پیشرفت تحصیلی فرزندان دارد. اکثر پژوهش ها انجام شده از خانواده به عنوان عاملی بسیار مهم در وضعیت تحصیلی فرزندان و پیشرفت آنها در این زمینه یاد کرده اند. از طرف دیگر، نهاد آموزش و پرورش برای تحکیم آموخته ها و تربیت دانش آموزان با انگیزه، به همکاری و مشارکت خانواده نیاز دارد. والدین با به کارگیری راهکارهایی که در این نوشتار به معرفی آن ها می پردازیم، می توانند نقش موثری در افزایش انگیزه فرزندان خود به تحصیل و پیشرفت تحصیلی آن ها ایفا کنند.