اثربخشی آموزش اشعار ریتمیک بر بهبود کارکرد حافظه فعال، کاهش لکنت و اضطراب کودکان مبتلا به لکنت زبان

چکیده هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش اشعار ریتیمیک بر بهبود کارکرد حافظه فعال، کاهش لکنت و اضطراب کودکان مبتلا به لکنت زبان بود. طرح پژوهش نیمه آزمایشی، با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه گواه و دوره پیگیری بود. جامعه آماری، کودکان ۱۲-۶ ساله مبتلا به لکنت زبان مراجعه کننده به مراکز گفتار درمانی شهر اهواز در سال ۱۳۹۶ بود که به روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۳۰ نفر از آنان انتخاب و با جایگزینی تصادفی در گروه های آزمایش (۱۵ نفر) و گواه (۱۵ نفر) قرار گرفتند و به مقیاس سنجش شدت لکنت کودکان (رایلی، ۲۰۰۹)، آزمون تکرار ناکلمه (باریک رو و همکاران، ۱۳۹۰) و مقیاس اضطراب آشکار کودکان (رینولدز وریچموند، ۱۹۸۵) پاسخ دادند. گروه گواه در انتظار ماند و آموزش اشعار ریتمیک برای گروه آزمایش طی ۱۶ جلسه ۹۰ دقیقه ای به صورت هر هفته ۲ جلسه اجرا شد؛ در پایان مداخلات درمانی و ۲ ماه بعد، مجددا آزمودنی های گروه های آزمایش و گواه، توسط پرسشنامه های پژوهش ارزیابی شدند. داده های با استفاده از تحلیل واریانس مختلط با اندازه گیری مکرر تحلیل شدند. نتایج نشان داد که آموزش اشعار ریتیمیک باعث بهبود کارکرد حافظه فعال و کاهش شدت لکنت زبان و اضطراب کودکان مبتلا به لکنت زبان می شود (۰۱/۰>p) و این تاثیر در مرحله پیگیری پایدار می ماند (۰۱/۰>p). آموزش اشعار ریتیمیک با تقویت نقش نیمکره راست در کنترل زبان و افزیش شاخه های عصبی از طریق شکل دادن و فعال کردن قشر مغز منجر به بهبود کارکرد حافظه فعال و کاهش لکنت و اضطراب کودکان مبتلا به لکنت زبان می شود.