بررسی پتانسیل ترسیب کربن در اندامهای مختلف و خاک زیر اشکوب گونه های قیچ (Zygophyllum atriplicoides) و گروج (Gymnocarpus decander) مطالعه موردی: مراتع صالح آباد هرمزگان

پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر پتانسیل ترسیب کربن در اندام های گیاهی (ریشه، ساقه و برگ) و خاک زیر اشکوب دو گونه قیچ ( Zygophyllumatriplicoides) و گروج (Gymnocarpusdecander) در دو عمق (۰ تا ۱۵ و ۱۵ تا ۳۰ سانتی متری خاک) در منطقه صالح آباد فاصله ۴۱ کیلومتری شهرستان حاجی آباد و ۲۰۶ کیلومتری شمال بندرعباس در سال ۱۳۹۱ طراحی و اجرا گردید. نمونه برداری از اندام های گیاهی به تفکیک برگ، ساقه و ریشه انجام گردید. پس از تعیین میانگین وزن خشک گونه های برداشت شده از منطقه، مقدار کربن آلی در قسمت هوایی و زمینی و کربن آلی خاک مورد ارزیابی قرار گرفت. مطالعه حاضر به صورت دو آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی انجام شد. فاکتور اول نوع گیاه و فاکتور دوم اندام های گیاه (آزمایش اول) و عمق های مختلف خاک (آزمایش دوم) بود. نتایج این آزمایش بیان کرد که در منطقه صالح آباد بیشترین مقدار ترسیب کربن در عمق۰ تا ۱۵ سانتی متری خاک بدست آمد. تاثیر نوع گیاه و اندام گیاهی بر مقدار کربن ذخیره شده در بافت گیاه در سطوح احتمال ۵ و ۱% معنی دار بود، در حالی که برهمکنش این دو عامل تاثیر معنی داری بر کربن ذخیره شده نداشت. بین اندام های مختلف گیاه نیز تفاوت معنی داری از نظر کربن ذخیره شده مشاهده گردید. بیشترین و کمترین مقدار کربن ذخیره شده در بافت گیاهی به ترتیب در اندام های ساقه و ریشه مشاهده شد. مقدار کربن ذخیره شده در بافت گیاه قیچ (۰۹/۴۵ کیلوگرم) بود، در حالیکه در گیاه گروج این مقدار۷۴/۴۰ کیلوگرم بدست آمد که این میزان ۷/۱۰درصد نسبت به گیاه قیچ کمتر می باشد. بنابراین بطور کلی می توان نتیجه گرفت که گیاه قیچ دارای توانایی بیشتری در ترسیب کربن در اندام های گیاهی می باشد.